Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/3156 Esas 2019/2064 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 08/04/2015 gün ve 2014/202 - 2015/98 sayılı kararı bozan Daire"nin 08/02/2017 gün ve 2015/12720 - 2017/668 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkil şirket adına yapılan “artistanbul” ibareli marka başvurusunun TPMK tarafından yapılan inceleme sonucunda, 2002/31200 sayılı “ART İSTANBUL ULUSLARARASI ÇAĞDAŞ SANAT BULUŞMASI (INTERNATIONAL CONTEMPORARY ART EXPOSITION)” ibareli marka ile ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğu gerekçesiyle kısmen reddedildiğini, bu karara müvekkili tarafından itiraz edildiğini ve itirazın YİDK tarafından reddedildiğini, müvekkilinin başvurusu ile redde mesnet markanın benzer olmadığını, ayrıca kapsadıkları hizmetlerin de farklı olduğunu ileri sürerek, TPMK YİDK’in 2014-M-2883 sayılı kısmi ret kararının iptaline, müvekkiline ait marka başvurusunun reddedilen hizmetler için yayınına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dava, YİDK kararının iptali istemine ilişkindir. 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi uyarınca ret kararı verilebilmesi için markalar arasında herhangi bir araştırma yapılmasını gerektirmeyecek ve ilk bakışta aynı veya ayırt edilemeyecek ölçüde benzerlik bulunması ve tescil kapsamlarının aynı olması gerekmektedir. Mahkemece, başvuru konusu “artistanbul” ibareli marka ile redde mesnet marka arasında ayniyet olmadığı gibi, ilk bakışta ayırt edilemeyecek düzeyde benzerlik de bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, başvurunun kısmen reddine dair YİDK kararının iptaline karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı halde; 556 sayılı KHK"nin 8/1-b maddesi uyarınca yapılabilecek olan iltibas değerlendirmesinin KHK"nin 7/1-b bendi anlamında mutlak red sebebi kapsamında yapılamayacak olduğundan yerel mahkeme kararının bozulması yerinde olmayıp, davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 08.02.2017 tarih ve 2015/12720 Esas- 2017/668 Karar sayılı bozma ilamının kaldırılarak mahkeme kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 08.02.2017 tarih ve 2015/12720 Esas- 2017/668 Karar sayılı bozma ilamının kaldırılarak mahkeme kararının ONANMASINA, peşin harcın onama harcından mahsubuyla 16,70 TL"nin davalıdan alınmasına, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davacıya iadesine, 13/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.