MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... vdl. aleyhine 11/12/2003 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 12/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ile davalı ... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Taraflar arasındaki yapılan yargılamanın son oturumunda hüküm olarak 1. bentte "Davanın KABULÜNE 103.495,80... nin fiili ödeme günündeki kur üzerinden, haksız fiil tarihinden itibaren asıl alacağa işleyecek 3095 sayılı Kanunun 4/a maddesine göre Devlet Bankalarınca 1 yıllık mevduata uyğuladığı en yüksek faiz ile birlikte davalılardan alınarak davacıya verilmesine," karar verilmişken, daha sonra yazılan gerekçeli kararda 1. bent "Davanın KABULÜNE, Taleple bağlı kalınarak ;103.346,56...nin fiili ödeme günündeki kur üzerinden, haksız fiil tarihi 04/09/1994 tarihinden itibaren asıl alacağa işleyecek 3095 sayılı Kanunun 4/a maddesine göre Devlet Bankalarınca 1 yıllık mevduata uyğuladığı en yüksek faiz ile birlikte davalılardan alınarak davacıya verilmesine" şeklinde öngörülmüş böylece kısa kararla gerekçeli karar arasında açık bir çelişki ortaya çıkmıştır.
Böyle bir durumun bozma nedeni oluşturacağına ve bozmadan sonra mahkemenin önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi giderme koşuluyla vicdani kanaatine göre karar verebileceğine, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu’nca 10/04/1992 gün ve 7/4 sayıyla karar verilmiştir. Öyleyse karar belirtilen nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın açıklanan yönden BOZULMASINA, bozma biçimine göre öteki temyiz itirazlarının şimdiden incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 26/12/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.