MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-TCK"nın 51. maddesinde cezanın ertelenmesi için pişmanlığın yanı sıra bir daha suç işlemeyeceği yönünde hakim üzerinde olumlu etki halinde cezanın ertelenmesi olumsuz etki halinde de bunun gerekçesinin gösterilmesi gerektiği gözetilmeden, suç tarihi itibariyle, adli sicil kaydına göre 3 aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmemiş olan sanık hakkında, mahkemenin "sanığın kasıtlı suçlardan mahkum olduğu" yönünde yeterli olmayan gerekçesiyle TCK"nın 51. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-Kabul ve uygulamaya göre de:
a-Sanığın 10.09.2013 tarihli oturumda, olaydan 2-3 gün sonra ailesinin müştekiye ödeme yaptığını ifade ettiği, müştekinin ise 28.05.2013 havale tarihli dilekçesi ile şikayetten vazgeçtiğini belirttiği, ancak kovuşturma aşamasında müştekinin dinlenemediğinin anlaşılması karşısında, müştekiye iade hususu sorularak sonucuna göre, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/1 veya kısmi iadenin olduğunun kabulü halinde TCK"nın 168/1-4. maddesinin uygulama koşullarının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 13.12.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.