Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/5282 Esas 2016/10480 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bünyesinde 6 yıldan fazla süreyle çalıştığını, iş sözleşmesinin 04.10.2011 tarihinde davalı tarafından haklı ve geçerli bir neden olmaksızın feshedildiğini belirterek fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkili şirkette 09.03.2007-04.10.2011 tarihleri arasında çalıştığını, davacının fazla çalışma iddialarının gerçeği yansıtmadığını, davacının 06.02.2007 tarihinden önceki çalışmaları için zamanaşımı def"inde bulunduklarını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, dosya kapsamı ve tanık beyanlarına göre davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davacının davalı işyerinde şantiye şefi olarak çalıştığı, mahkemece haftalık on sekiz saat fazla mesai yaptığı gerekçesiyle alacak talebi kabul edilmiştir. Ancak, davacının yapmış olduğu işin mahiyetine göre davacının çalışma saatleri konusunda esnek olabildiği, sabit bir saat aralığında çalışmadığı anlaşılmaktadır. Davacının, kendi mesaisini kendisinin belirleyebilme imkanı olduğu, yaptığı işin niteliğinden ve dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Bu sebeple davacının, fazla mesai alacağının reddi gerekirken kabülü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 11.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.