Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/1625 Esas 2020/1469 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1625
Karar No: 2020/1469
Karar Tarihi: 25.02.2020

Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/1625 Esas 2020/1469 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum edilmiştir. Mahkeme, sanık hakkında tekerrüre esas alınan bir para cezasının kesinleşmesine rağmen tekerrür hükümlerinin uygulanmadığı gerekçesiyle kararı bozmuştur. Ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın düzeltilebileceği belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 110. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 305/1 ve 321. maddelerinin uygulanmasıyla ilgili açıklamalar da yer almaktadır.

14. Ceza Dairesi 2016/1625 E. , 2020/1469 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hüküm kurulduğu sırada uygulama koşulları oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK’nın 110. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillerle, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Küçükçekmece 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 21.10.2008 gün ve 2008/10 Esas, 2008/965 sayılı Kararına konu 1.500 Türk lirası adlî para cezasının, karar tarihinde yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu 305/1. maddesi uyarınca kesin olması nedeniyle sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden atılı suçlardan belirlenen cezaların mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi, kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümün karardan çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.