Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 1-Sanık ... hakkında- CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat
2-Sanık ... hakkında- TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4. maddeleri ve CMK"nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması.


Taksirle yaralama suçundan sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar ile sanık ..."ın beraatine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... müdafinin sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, aynı Kanun"un 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı nazara alınarak sanık müdafinin temyiz isteminin, itiraz mahiyetinde değerlendirilmesi suretiyle CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca gereği merciince yapılmak üzere dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2-Sanık ..."ın beraatine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin kusura, eksik inceleme yapıldığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmün gerekçesinde sanığın kusursuz olduğu kanaatine varılarak beraatine hükmedilmesine rağmen, hüküm fıkrasında "taksirle yaralama suçunu işlediği sabit olmadığı” gerekçesi ile beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden (1) olarak numaralandırılan hüküm fıkrasının 1. bendindeki “taksirle yaralama suçunu işlediği sabit olmadığından CMK"nın 223/2-e maddesi" cümlesinin "taksirle yaralama suçu açısından kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca" şeklinde değiştirilmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.