MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Gümrük İdaresi temsilcisi temyizine göre yapılan incelemede;
29.04.2013 tarihinde tefhim edilen hükmü yasal süresinden sonra 06.05.2013 tarihinde temyiz etmiş bulunan katılan temsilcisinin temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık ... müdafii ve sanık ... ... müdafiinin temyizine göre yapılan incelemede;
1- Takdiri indirim uygulanması sırasında ve adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında uygulama maddelerinin ilgili fıkralarının gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2- 01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, yine 01/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde doğrudan verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
3) Sanıklar hakkında hükmolunan hapisten çevrili adli para cezasının taksitle tahsiline karar verilirken 5237 sayılı TCK.nun 52/4, 5275 sayılı Yasanın 109. ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki tüzüğün 51. maddelerine aykırı olarak sanığın aleyhine ve infaz yetkisini de kısıtlar şekilde adli para cezasının hükmün kesinleşme tarihinden itibaren taksitlendirilmesine karar verilmesi,
4) 5237 sayılı TCK.nun 50/6. maddesi gereğince hükmün kesinleşmesinden sonra Cumhuriyet Savcılığınca yapılan tebligata rağmen 30 gün içinde seçenek yaptırımın gereklerine başlanmaması veya başlanıp da devam edilmemesi halinde mahkemece kısa süreli hapis cezasının kısmen veya tamamen infazına karar verilmesi gerektiği halde infazı kısıtlayacak şekilde cezanın tamamen infaz edileceğinin ihtarına karar verilmesi,
5) Ele geçirilen 240 adet sigara ve 91 adet içkinin müsaderesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık ... müdafii ve sanık ... ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca,
1) Hükmün 2 numaralı bendinden “62” ibaresinin çıkarılarak yerine “62/1” ibaresinin, 4 numaralı bendinden ve 4 numaralı bendinin 3. fıkrasından “52” ibaresinin çıkarılarak yerine “52/2” ibaresinin eklenmesi,
2) Hükmün adli para cezasına ilişkin bendinin sonundan “5237 sayılı Yasanın 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin sanıklara ihtarına(ihtar edilemedi)” kısmının çıkarılması,
3) Hapisten çevrili adli para cezasının taksitlendirmesine ilişkin bentten “kararın kesinleşmesinden itibaren” ifadesinin çıkarılması,
4) Hükmün 4 numaralı bendinin son fıkrasında yer alan "kısa süreli hapis cezasının" ifadesinden sonra gelmek üzere "kısmen veya" ifadesinin eklenmesi,
5- Hükmün müsadereye ilişkin bendinden “400 paket" ifadesinin çıkarılması ve 5607 ifadesinden önce gelmek üzere "240 adet sigaranın ve 91 adet içkinin” ibaresinin eklenmesi ve diğer yönlerinin aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III- Sanık ...’un temyizine göre yapılan incelemede;
1-Miktar itibariyle kişisel kullanım sınırları içinde kaldığı anlaşılan sanık ...’da ele geçen, sigaraların 40 paket, içkilerin ise 4 şişe olması karşısında, dosya kapsamı ve sanığın aşamalardaki savunmalarında ele geçen sigarayı ticari amaç için değil, kişisel kullanım amacıyla satın aldığını beyan etmesine göre; sanığın savunmasının aksine, ele geçen sigaraları ticari amaçla bulundurduğuna ilişkin cezalandırılmasına yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre ise,
2- Takdiri indirim uygulanması sırasında ve adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında uygulama maddelerinin ilgili fıkralarının gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3- 01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, yine 01/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde doğrudan verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
4-Sanık hakkında hükmolunan hapisten çevrili adli para cezasının taksitle tahsiline karar verilirken 5237 sayılı TCK.nun 52/4, 5275 sayılı Yasanın 109 ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki tüzüğün 51. maddelerine aykırı olarak sanığın aleyhine ve infaz yetkisini de kısıtlar şekilde adli para cezasının hükmün kesinleşme tarihinden itibaren taksitlendirilmesine karar verilmesi,
5-5237 sayılı TCK.nun 50/6. maddesi gereğince hükmün kesinleşmesinden sonra Cumhuriyet Savcılığınca yapılan tebligata rağmen 30 gün içinde seçenek yaptırımın gereklerine başlanmaması veya başlanıp da devam edilmemesi halinde mahkemece kısa süreli hapis cezasının kısmen veya tamamen infazına karar verilmesi gerektiği halde infazı kısıtlayacak şekilde cezanın tamamen infaz edileceğinin ihtarına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazarı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.