Esas No: 2019/5584
Karar No: 2022/15170
Karar Tarihi: 28.09.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5584 Esas 2022/15170 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, TCK'nin 53. maddesi uygulanırken Anayasa Mahkemesi iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Yargılamada deliller ve dosya içeriği incelenerek, sanık müdafisinin bazı temyiz nedenleri yerinde görülmemiş, ancak birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülükler arasından en ağırının esas alınması gerektiği konusunda yanlış bir hüküm verildiği ve adli emanetin muhafaza altına alınması yerine müsadere edilmesine karar verildiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuş ve düzeltilmek üzere yeniden incelenmiştir. Hüküm fıkrasından TCK'nin 58. maddesi uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği belirtilerek, adli emanette kayıtlı suça konu belgenin dosyada delil olarak saklanması kararı düzeltilerek onanmıştır. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi de detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1- Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 tarih ve 2013/8-151/304 sayılı ilamında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması hâlinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği; adli sicil kaydında yer alan ve daha ağır bir cezayı içeren İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.12.2011 tarihli, 2005/31 Esas ve 2011/263 Karar sayılı ilamıyla hükmolunan 10 yıl hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, birden fazla ilamın tekerrüre esas alınarak infazda tereddüte neden olacak şekilde hüküm kurulması,
2- Adli emanetin 2014/77305 sırasına kayıtlı suça konu belgenin dosyada delil olarak saklanması yerine çelişkili şekilde müsaderesine ve delil olarak muhafaza altına alınmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK'nin 58. maddesinin uygulanmasına ve “müsaderesine ve dosyada delil olarak muhafaza altına alınmasına” ilişkin bölümler çıkartılarak, yerine '' İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.12.2011 tarihli, 2005/31 Esas ve 2011/263 Karar sayılı ilamıyla hükmolunan 10 yıl hapis cezasına ilişkin hükümlülüğünün tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, TCK’nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ile “adli emanette kayıtlı suça konu belgenin dosyada delil olarak saklanmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
