Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/1846 Esas 2020/1462 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1846
Karar No: 2020/1462
Karar Tarihi: 25.02.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/1846 Esas 2020/1462 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar incelendi. Sanık, çocuğa cinsel istismarda bulunduğu suçlamasıyla mahkum edildi. Ancak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1. maddesi sonrası yapılan değişikliklerle birlikte suçun cezasının üst sınırı değiştirildiği için, davaya Ağır Ceza Mahkemesi'nin bakması gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenle, dosyanın görevsizlik kararı verilerek üst dereceli mahkemeye gönderilmesi gerektiği hükmedildi. Sanık avukatının temyiz itirazları yerinde görüldüğü için hüküm BOZULDU.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1. maddesi
- 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikler
- 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemeleri ve Cumhuriyet Başsavcılıkları Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

14. Ceza Dairesi 2016/1846 E. , 2020/1462 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.