Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2020/572 Esas 2020/1176 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Elazığ Kampüs Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü bulunan ..."un, kanuna uygun olarak yasaklanmış bulunan eşya, araç, gereç veya malzemeyi ceza infaz kurumuna sokmak, bulundurmak ya da kullanmak eylemi nedeni ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 44/3-g maddesi uyarınca 11 gün hücreye koyma cezası ile cezalandırılmasına dair anılan Ceza İnfaz Kurumu Disiplin Kurulu Başkanlığının 12/04/2019 tarihli ve 2019/123 sayılı kararına yönelik şikayetin reddi ile disiplin cezasının onanmasına ilişkin Elazığ İnfaz Hâkimliğinin 30/04/2019 tarihli ve 2019/1199 esas, 2019/1278 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/12//2019 tarihli ve 2019/2113 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre;
1)Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 07/04/2014 tarihli ve 2014/2918 esas, 2014/2406 karar sayılı ilamında "..somut olayda; hükümlüden cep telefonu ele geçirilen hastane odasının ceza infaz kurumu niteliğinde olmadığı, bu durumda hükümlü hakkında belirtilen kanun maddesi uyarınca disiplin cezası verilemeyeceğinden..." şeklinde belirtildiği üzere, somut olayda hükümlünün cep telefonu ile konuşma şeklindeki eyleminin, tedavi için götürüldüğü hastanede gerçekleştiği, söz konusu yerin ceza infaz kurumu niteliğinde olmadığı, bu durumda hükümlü hakkında belirtilen kanun maddesi uyarınca disiplin cezası verilemeyeceği gözetilmeksizin itirazın belirtilen nedenle kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde,
2)Kabule göre de; 4675 sayılı İnfaz Hakimliği Kanununun 6/3. maddesinde yer alan, “İnfaz hâkimi, inceleme sonunda şikâyeti yerinde görmezse reddine; yerinde görürse, yapılan işlemin iptaline ya da faaliyetin durdurulmasına veya ertelenmesine karar verir.” şeklindeki düzenleme karşısında, hükümlü tarafından yapılan şikâyetin sadece reddine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, ayrıca onaylanmasına karar verilmesi sebebiyle, itirazın bu yönden kabulü yerine, reddine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 22/01/2020 gün ve 94660652-105-23-582-2020-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;


TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/12//2019 tarihli ve 2019/2113 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.