Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/41743 Esas 2022/15193 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


5271 sayılı CMK'nin 231/8 son cümlesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 13.12.2010 tarihinden, denetim süresi içerisinde ikinci suçun işlendiği 15.06.2014 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
A) Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Sanığın Eskişehir ili Telekom Müdürlüğünde çalıştığı, Telekom Müdürlüğü'nde Hukuk İşleri Müdürü olarak görev yapan ... isimli kişi adına imza atarak düzenlediği belgenin ekspertiz raporuna göre ...'nin eli ürünü olmadığı, suça konu özel belgenin sahte olduğu ve aldatıcılık niteliğinin bulunduğu anlaşıldığından, tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş; hakkındaki hükmün açıklanması geri bırakılan sanığın, denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle yeniden yapılan yargılamada hüküm açıklanırken 5271 sayılı CMK'nin 231/11. maddesi uyarınca hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış;
Dairemizce de benimsenen, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarihli, 2017/463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı ve 23.01.2018 tarihli, 2015/962 Esas ve 2018/16 Karar sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere; hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesiyle yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA,
B) Dolandırıcılık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesinde; 1- 24.10.2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesinin üçüncü fıkrasına “birlikte” ibaresinden sonra gelmek üzere “aynı mağdura karşı” ibaresi eklenmiş olup, anılan kanun maddesinde yapılan değişiklikle uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte aynı mağdura karşı işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağının düzenlendiği dikkate alınarak, somut olayda sanık hakkında mahkûmiyet kararı verilen özel belgede sahtecilik suçunun mağdurunun kamu olduğu, dolandırıcılık suçunun mağdurunun ise katılan ... olduğu anlaşılmakla, sanığa yüklenen ve TCK’nin 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri zorunluluğu,
2- Kabule göre de;
a) Hakkındaki hükmün açıklanması geri bırakılan sanığın, denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle yeniden yapılan yargılamada hüküm açıklanırken 5271 sayılı CMK'nin 231/11. maddesi uyarınca hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
b)Hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesiyle yapılan değişikliğin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 28.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.