Esas No: 2021/14216
Karar No: 2022/15347
Karar Tarihi: 29.09.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/14216 Esas 2022/15347 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık ... müteahhit, diğer sanık ... ise emlakçı olarak görev yapmaktaydı. Katılan ile sanıklar arasında yapılan sözleşme sonucunda dairenin parası ödenmiş olmasına rağmen üçüncü kişilere satılarak devrinin yapıldığı tespit edilmiştir. Sanık ...’a ait eylem ise basit dolandırıcılık suçunu oluşturmaktadır. Eylemin gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle sanık hakkındaki kamu davası düşürülmüştür. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 157/1. maddesi (basit dolandırıcılık), 66/1-e maddesi (olağan dava zamanaşımı), 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 65. ve 66. maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
1) Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Katılan vekilinin 10.05.2018 tarihli dilekçesi ile sanıklar hakkında verilen beraat hükümlerini temyiz ettiği, 18.06.2018 tarihli dilekçesi ile sanık ...'a yönelik temyizinden vazgeçtiğini belirttiği anlaşılmakla, adı geçen sanık yönünden dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
2) Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık ...'nin müteahhit olduğu, diğer sanık ...'ın ise emlakçılık yaptığı, katılan ... ile sanıklar ... ... ve ...'ın inşaat halindeki binasının birinci katındaki bir adet dairenin 73.000 TL bedelle katılana satımı konusunda anlaştıkları ve taraflar arasında sözleşme imzalandığı, katılanın 43.000 TL parayı sanık ...'e ödediği ve ... tarafından bu para sanık ...'a teslim edildiği halde, katılanın almayı planladığı dairenin üçüncü kişilere satılarak devrinin yapıldığı, katılanın ödediği ücretin geri ödenmediği, sanık ...'ın da Şanlıurfa'dan Mersin'e taşındığı iddia edilen olayda, sanık ...'ın kat karşılığı inşaat sözleşmesiyle müteahhitlik yapması nedeniyle 5237 sayılı TCK'nin 158/1-i maddesi ile 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 65. ve 66. maddeleri hükümleri karşısında ... meslek sahibi kişilerden sayılamayacağı, taraflar arasında yapılan 21.01.2018 tarihli satış sözleşmesinde sanık ...'ın her hangi bir şirket adına taraf olmadığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK'nin 157/1. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğu, bu suçun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanığın sorgusunun yapıldığı 24.04.2012 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 29.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
