Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/7624 Esas 2015/7715 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/02/2015
NUMARASI : 2014/12-2015/70

Taraflar arasındaki davada İstanbul Anadolu 4. Tüketici Mahkemesi ve İstanbul Anadolu 4. Asliye Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, taraflar arasında düzenlenen eve kamera sistemi kurulum sözleşmesinden kaynaklanan yükümlülüğün ayıplı olması nedeniyle tazminat istemine ilişkindir.
Tüketici Mahkemesince, görevli mahkemenin Asliye Hukuk Mahkemesi olduğu gerekçesiyle görevsizlik yönünde hüküm kurulmuştur.
Asliye hukuk mahkemesi tarafından ise, uyuşmazlığın TBK"nın 207. vd maddelerinde düzenlenen satış sözleşmesinden kaynaklandığı ve 4077 sayılı Kanun kapsamında kaldığı gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Dava, 6502 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesinden önce, 25/11/2013 tarihinde açılmış olup, ihtilafın 4077 sayılı kanun hükümleri dikkate alınarak çözülmesi gerekir.
4822 sayılı Kanun ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 1. maddesinde kanunun amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2. maddesinde “Bu kanun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiştir. Kanunun 3. maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları, hizmet; bir ücret veya menfaat karşılığında yapılan mal sağlama dışındaki her türlü faaliyeti ifade eder. Satıcı; kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. Tüketici ise bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi ifade eder şeklinde tanımlanmıştır.
Bir hukukî işlemin 4077 sayılı Kanun kapsamında kaldığının kabul edilmesi için kanunun amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir.
Somut olayda davacı, davalı şirket arasında davacıya ait eve kamera sistemi kurulumu konusunda 26.03.2013 tarihinde anlaştıklarını ve davalı yanca bir kısım işlerin eksik ve ayıplı yapıldığını iddia edilerek zararın tazminine karar verilmesinin istendiği, taraflar arasındaki sözleşmenin eser sözleşmesi niteliğinde olduğu anlaşılmıştır. Taraflar arasında 4077 sayılı Kanun kapsamında herhangi bir satış yahut hizmet ilişkisi bulunmadığı gibi uyuşmazlık eser sözleşmesinden kaynaklanmaktadır. Bu nedenle, ticari dava niteliğinde de olmayan uyuşmazlığın genel hükümlere göre asliye hukuk mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince İstanbul Anadolu 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 28/09/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.