Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/9012 Esas 2021/4604 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/9012
Karar No: 2021/4604
Karar Tarihi: 08.04.2021

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/9012 Esas 2021/4604 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, AKÇAABAT Asliye Ceza Mahkemesi'nde bir sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuyla verilen mahkûmiyet kararının, sanığın doğrudan mernis adresine tebliğ edilmesi gerektiği halde tebliğ işleminin usulsüz yapıldığından bahsediyor. Tebliğ işlemi yenilenerek dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesi tavsiye ediliyor. Kanun maddeleri olarak, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi ve 23/1-8, Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddeleri önem arz ediyor.
10. Ceza Dairesi         2020/9012 E.  ,  2021/4604 K.

    "İçtihat Metni"


    Mahkeme : AKÇAABAT Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
    Sanığın yokluğunda verilen mahkûmiyet kararına ilişkin gerekçeli kararın 30/04/2015 tarihinde sanığın doğrudan mernis adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği anlaşılmış olup; Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, öncelikle bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından tebligata Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, gerekçeli karar tebligatının usulsüz olduğu anlaşıldığından; gerekçeli kararın yeniden usulünce tebliğiyle, tebellüğ belgesi ile verildiği takdirde temyiz dilekçesinin dosyaya konulması ve sanık hakkında ek tebliğname düzenlenmesi,
    Sağlanarak, belirtilen eksiklik giderildikten sonra Dairemize iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08/04/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.