MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın aşamalardaki savunmalarında kendisinde mevcut zeka geriliğini bilmediğini savunduğu on altı yaşındaki mağdure hakkında İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunca düzenlenen 31.07.2015 günlü, 3292 sayılı raporda “mevcut zeka geriliğinin hekim olmayanlarca anlaşılamayacağı” yönünde görüş bildirilmesi ve tüm dosya içeriği nazara alındığında suç tarihinde on dokuz yaşında olan sanığın, yakın ilişkisi bulunmayan mağduredeki zeka geriliğini bildiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmasından dolayı, mevcut haliyle sübuta eren cinsel ilişkiye girme eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 104. maddesinde düzenlenip, şikayet üzerine takip edilen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu ve mağdurenin bozma sonrası verdiği duruşma ifadesinde şikayetinden vazgeçtiği anlaşıldığından, aynı Kanunun 73/6. maddesi uyarınca sanıktan vazgeçmeyi kabul edip etmediği de sorulduktan sonra karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.