(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 292/1 ve 62. Maddeleri gereğince 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Aydın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/06/2017 tarihli ve 2016/1646 esas, 2017/941 sayılı kararının istinaf edilmesi üzerine, hükümlünün tekerrüre esas alınan mahkeme hükmünde hangi cezasının tekerrüre esas alındığının gösterilmemesinin, infaz aşamasında tereddüt oluşması halinde 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 98. maddesi gereğince mahkemesinden açıklama istenerek tereddütün giderilebileceği anlaşılmakla, istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 13/07/2017 tarihli ve 2017/1816 esas, 2017/1777 sayılı kararını takiben, hükmün kesinleşerek infazına geçilmesini müteakip, infaz savcılığınca tekerrür konusunda tereddüt oluştuğundan bahisle karar verilmesi talebi üzerine, 5275 sayılı Kanun"un 98. maddesi gereğince düzeltilerek tekerrüre esas alınan ilamda ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına dair aynı Mahkemenin 03/08/2017 tarihli ve aynı sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/09/2017 tarihli ve 2017/1101 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28/02/2012 tarihli ve 452/57 sayılı kararında da açıklandığı üzere, 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesinde düzenlenmiş bulunan ve güvenlik tedbirlerine ilişkin bölümde yer alan tekerrürün, hükümlülüğün yasal sonucu olmaması nedeniyle, tekerrür koşullarının bulunup bulunmadığının ve kaçıncı kez tekerrür hükümlerinin uygulanacağının kararda gösterilmesi zorunlu olup, bu konuda 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve devamı maddeleri uyarınca infaz aşamasında karar alınmasına yasal olanak bulunmadığı, hükümlü hakkında tekerrüre esas alınan Aydın 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/01/2014 tarihli ve 2013/796 esas, 2014/32 sayılı ilamında hükümlü hakkında 1. kez tekerrür hükümleri uygulanması nedeniyle hükümlünün işbu infaza konu ilam yönünden 2. kez mükerrirlik şartlarını taşıdığı anlaşılmış ise de, kararda ikinci kez mükerrir olduğu belirtilmediği cihetle, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 12/03/2013 tarihli ve 2012/18507 esas, 2013/4438 sayılı ilamı ile Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 11/02/2013 tarihli ve 2011/26646 esas, 2013/2467 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, bu hususun hükümlü lehine kazanılmış hak teşkil ettiği, bu nedenle hükümlü hakkında 2. kez tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine
yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 24/01/2018 gün ve 94660652-105-09-11953-2017-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA
Dosya kapsamından;
Aydın 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.01.2014 tarihli ve 2013/796 esas, 2014/32 sayılı Kararı ile hükümlü ... Uluışık’ın, 11.11.2013 tarihinde işlemiş olduğu hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nin 142/1-b, 143. maddeleri uyarınca 2 yıl 13 ay 15 gün hapis, konut dokunulmazlığını bozma suçundan 5237 sayılı TCK’nin 116/2, 4, 119/1-c. maddeleri uyarınca 2 yıl 12 ay hapis, mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK’nin 151/1. maddesi uyarınca 4 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, tekerrüre esas sabıkası bulunduğundan, hakkında verilen cezanın aynı Kanunun 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verildiği, verilen bu kararın Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 27.11.2014 tarihli ve 2014/28239 esas, 2014/33570 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği,
Aydın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.06.2017 tarihli ve 2016/1646 esas, 2017/941 sayılı Kararı ile 24.11.2016 tarihinde işlemiş olduğu hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5237 sayılı TCK’nin 292/1, 62. maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına, tekerrüre esas sabıkası bulunduğundan, hakkında verilen cezanın aynı kanunun 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verildiği, verilen bu karara karşı sanığın yapmış bulunduğu istinaf isteminin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 13.07.2017 tarihli ve 2017/1816 esas, 2017/1777 sayılı Kararı ile esastan reddine karar verilmesi suretiyle kesinleştiği,
Hükümlü hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan verilen ve kesinleşen cezanın infazı aşamasında Cumhuriyet Başsavcılığının talebi üzerine Aydın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.08.2017 tarihli ve 2016/1646 esas, 2017/941 karar sayılı ek kararı ile ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verildiği,
Cumhuriyet Savcılığının verilen bu karara yönelik yapmış olduğu itirazın Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.09.2017 tarihli ve 2017/1101 değişik iş sayılı Kararı ile reddine kesin olarak karar verildiği verilen bu kararın yukarıda açıklanan gerekçeyle kanun yararına bozulmasının istendiği anlaşılmıştır.
5237 sayılı TCK"nin 58. maddesine göre;
(1) Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır. Bunun için cezanın infaz edilmiş olması gerekmez.
(2) Tekerrür hükümleri, önceden işlenen suçtan dolayı;
a) Beş yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkûmiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren beş yıl,
b) Beş yıl veya daha az süreli hapis ya da adlî para cezasına mahkûmiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren üç yıl,
Geçtikten sonra işlenen suçlar dolayısıyla uygulanmaz.
(6) Tekerrür halinde hükmolunan ceza, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilir. Ayrıca, mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanır.
(7) Mahkûmiyet kararında, hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağı belirtilir.
(8) Mükerrirlerin mahkûm olduğu cezanın infazı ile denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması, kanunda gösterilen şekilde yapılır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesine göre;
(1) Tekerrür hâlinde işlenen suçtan dolayı mahkûm olunan;
a) Ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasının otuzdokuz yılının,
b) Müebbet hapis cezasının otuzüç yılının,
c) Süreli hapis cezasının dörtte üçünün,
İnfaz kurumunda iyi hâlli olarak çekilmesi durumunda, koşullu salıverilmeden yararlanılabilir.
(2) Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alman cezanın en ağırından fazla olamaz.
(3) İkinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda, hükümlü koşullu salıverilmez.
TCK"nin 58. maddesinde belirtilen mükerrirlik konusu Türk Ceza Kanununun İkinci Bölümünde yer alan "Güvenlik Tedbirleri" bölümünde sayılmasına rağmen, gerek Yargıtay Daire İçtihatları ile gerekse Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.05.2012 tarih, 2012/364 Esas ve 2012/180 sayılı kararları ile TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen mükerrirlik "maddi ceza hukukuna" ilişkin olarak kabul edilmiştir.
Yasal mevzuata göre; tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için önceki hükmün kesinleşmesi ve ikinci suçun kesinleşmeden sonra işlenmesi yeterli olup, cezanın infaz edilmiş olmasına gerek bulunmamaktadır, ayrıca infazdan sonra belirli bir sürenin geçmesi halinde tekerrür hükümlerinin uygulanması mümkün değildir. İlk
defa suç işleyenlere göre mükerrirlerin cezalarının infaz koşulları ağırlaştırılarak koşullu salıverilme süresi, süreli hapis cezalarında cezanın dörde üçü olarak belirlenmiştir, birinci tekerrürün koşullarının oluşması nedeniyle, tekerrür hükümleri uygulandıktan ve bu tekerrür uygulanan mahkumiyet kesinleştikten sonra, yeniden tekerrür hükümlerinin uygulanmasını gerektiren bir suçun işlenmesi halinde ikinci defa tekerrür hükümleri uygulanacak ve hükümlü koşullu salıverilmeden yararlanamayacaktır. Hükümde tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek bulunmadığı gibi 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Kanunun 108/3. maddesindeki düzenlemenin infaz aşamasını ilgilendirdiği gözetildiğinde, kararda sanığın ikinci kez mükerrir olduğuna ilişkin bir karar verilmesine de gerek bulunmamaktadır sadece tekerrüre esas sabıkası bulunduğundan TCK"nin 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinin yeterli olduğu, ikinci kez mükerirlik durumunun müddetname düzenlendiği sırada infaz aşamasında dikkate alınabileceği, somut olayda 11.11.2013 tarihinde işlemiş olduğu suç nedeniyle hakkında tekerrür hükümleri uygulanan hükümlünün, 24.11.2016 tarihinde işlemiş olduğu suçta daha önce verilen ve tekerrür hükümleri uygulanan mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alındığı ve hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verildiği ve ikinci kez mükerrirlik durumunun oluştuğu anlaşılmakla, ikinci kez mükerrirlik tespitinin kararda yapılmamış olmasının hükümlü lehine kazanılmış hak oluşturmayacağı, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108/3. maddesi uyarınca hükümlünün 24.11.2016 tarihinde işlemiş olduğu suçtan almış olduğu mahkumiyet hükmü yönünden koşullu salıverilmeden yararlanmasının mümkün olmadığı anlaşılmakla, ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kararda ve bu karara itiraz üzerine mercii Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.09.2017 tarihli ve 2017/1101 değişik iş sayılı Kararında isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik kanun yararına bozma isteminin CMK’nin 309. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.