Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 2.612.50 TL maddi ve 4.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak
davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.02.2014 tarihli ve 2013/313 esas, 2014/35 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 11.02.2014 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 10.04.2014 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin inceleme sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin davacının tazminat isteyemeyecek kişilerden olduğuna, tazminat şartlarının oluşmadığına, davacının kendi kusuru nedeniyle koruma tedbiri uygulandığına, hükmolunan maddi ve manevi tazminat miktarının fazla olduğuna, reddedilen miktar üzerinden davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine, faizin başlangıç tarihinin tutuklanma tarihi olarak belirlenmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 22.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.