Mahkemesi :İş Mahkemesi


Rücuan tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; ilâmda yazılı nedenlerle davanın kabulüne ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi ve davalı avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine, dosya incelenerek, işin duruşmaya tâbi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 11.10.2016 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Av. ... ile karşı taraf adına Av. ... geldiler. Duruşmaya başlanarak, hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı günde Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava, 21.11.2003 günlü iş kazası nedeniyle %68 oranında sürekli iş göremezlik derecesine maruz kalan sigortalıya bağlanan ilk peşin değerli gelir ile yapılan ödemelerden oluşan kurum zararının 506 sayılı Yasanın 10. ve 26. maddeleri uyarınca davalı işverenden rücuan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, 10. maddenin varlığı ile birlikte toplam %75 kusur ve %68 sürekli iş göremezlik oranına göre bildirilen ilk peşin değerli gelir dikkate alınmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemenin hükmü eksik inceleme ve araştırmaya dayalıdır.
Sigortalı Celal Kılıç’ın, işveren Şirkete karşı açtığı İzmir 5. İş Mahkemesinin 12.03.2014 tarih 2010/810 Esas 2014/109 Karar sayılı kesinleşen tazminat davasında; sürekli iş göremezlik oranına yapılan itirazlar sonucu prosedür kapsamaında alınan raporlar uyarınca, 21.11.2003 günlü iş kazası sonucu sigortalının iş göremezlik oranı başlangıç itibarıyla %60 olarak kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, anılan oran üzerinden belirlenecek ilk peşin değer dikkate alınmak suretiyle yapılacak değerlendirmeye göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar tesisi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, hükmü temyiz eden tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, davacı avukatı yararına takdir edilen 1.480,00 TL duruşma avukatlık parasının davalıya yükletilmesine, davalı avukatı yararına takdir edilen 1.480,00 TL duruşma avukatlık parasının davacıya yükletilmesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan tahsiline, 12.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.