MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 52/2-4, 63/1 ve 53.maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Halen geçerliliğini sürdüren 10/06/1942 gün 26-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu kararı ile Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09/05/2017 gün ve 2014/469 E. 2017/260 K. sayılı kararlarında vurgulandığı üzere mercii tayini kararları kesin olup tekrar değerlendirme konusu yapılamayacağı, somut olaya ilişkin yapılan yargılama sırasında da, İstanbul 17.Ağır Ceza Mahkemesi ile İstanbul(Kapatılan) 73.Asliye Ceza Mahkemesi arasında çıkan görev uyuşmazlığı sonucunda, Yargıtay 5. Ceza Dairesi"nin 18/01/2016 tarih, 2015/12703 Esas, 2016/479 Karar sayılı ilamıyla İstanbul(Kapatılan) 73.Asliye Ceza Mahkemesi"nin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verildiği anlaşılmışsa da; mercii tayini kararının, 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe 6763 sayılı Kanun öncesinde kaldığı ve görev hususunun kamu düzenine ilişkin olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Olay tarihinde katılanı telefonla arayan bir şahsın, kendisini polis olarak tanıtmak suretiyle telefonu savcıya vereceğini belirterek banka hesaplarındaki parasını çekmesi gerektiği konusunda aldatıp katılanın bankadan çektiği toplam 238.000 TL"yi sanığa teslim etmesini sağladığı, akabinde sanığın otogarda durumundan şüphelenilmesi üzerine durdurularak söz konusu para ile birlikte yakalandığı, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Katılanı telefonla arayan şahsın kendisini kamu görevlisi olarak tanıttığının iddia edilmesi karşısında, eylemin hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 14.maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 158/1.maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 10/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.