5607 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/435 Esas 2017/4557 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/435
Karar No: 2017/4557
Karar Tarihi: 30.05.2017

5607 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/435 Esas 2017/4557 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi         2015/435 E.  ,  2017/4557 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 5607 sayılı Yasaya Muhalefet
    HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın müsaderesine yer olmadığına

    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
    1-Miktar itibariyle kişisel kullanım sınırları içinde kaldığı anlaşılan dava konusu sigaraların 60 paket olmasına, dosya kapsamı ve sanığın aşamalardaki savunmalarında ele geçen sigarayı ticari amaç için değil, kişisel kullanım amacıyla satın aldığını beyan etmesine göre; sanığın savunmasının aksine, ele geçen sigaraları ticari amaçla bulundurduğuna ilişkin cezalandırılmasına yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
    Kabule göre ise,
    2-Hapisten çevrili adli para cezasının günlüğünün 20 TL üzerinden hesaplanması esnasında uygulama maddesi olan TCK.nun 52/2. maddesinin gösterilmemesi ve doğrudan hükmedilen adli para cezasının günlüğünün 20 TL üzerinden hesaplanması esnasında uygulama maddesinin ilgili fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
    3-01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9., yine 18.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının yürürlükten kaldırılmış olması göz önüne alındığında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, sanığın adli para cezasını ödemediği takdirde kalan cezanın 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 106/3. maddesi uyarınca hapse çevrilmesine karar verilmesi,
    Yasaya aykırı, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.