Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/20349 Esas 2016/13013 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/20349
Karar No: 2016/13013
Karar Tarihi: 08.12.2016

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/20349 Esas 2016/13013 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan açılan davada, bilirkişi raporunda sanığın kaçak kullanım yaptığı ve yönetici olduğu tespit edilmesine rağmen, sanık zarar miktarını ödediği için ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Ancak, mahkeme kararı kanuna uygun değildir ve hüküm bozulmuştur. Sanıklar hakkında 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2. maddesi kapsamında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekmektedir.

17. Ceza Dairesi 2015/20349 E. , 2016/13013 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Beraat

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Bilirkişi raporunda sanıkların kaçak kullanım yaptıkları ve gönüllü olarak yönetici olduklarının tespit edilmesi, bilirkişi raporunda bildirilen zarar miktarını da ödediklerinin anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un Geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca ve aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 6352 sayılı Yasa"nın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanıklar hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 08/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.