Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/23926 Esas 2017/8829 Karar Sayılı İlamı

.......

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen şekilde, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı tarafından harç yatırılmaksızın adli yardım talebi ile temyiz edilmesi üzerine, mahkemece adli yardım talebine ilişkin karar verilmediği, davacı tarafından temyiz istemi ile birlikte sunulan fakirlik ilmuhaberi ve ilgili belgelerin incelenmesi sonucu adli yardımdan yararlanmasının dairemizce uygun görüldüğü ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle; 6100 sayılı Kanun’un 339/1. maddesine göre, "Adli yardım kararından dolayı ertelenen tüm yargılama giderleri ile Devletçe ödenen avanslar dava veya takip sonunda haksız çıkan kişiden tahsil olunur. Adli yardımdan yararlanan kişinin haksız çıkması hâlinde, uygun görülürse yargılama giderlerinin en çok bir yıl içinde aylık eşit taksitler hâlinde ödenmesine karar verilebilir" hükmü gözetilerek davalıdan adli yardım sebebiyle alınmayan temyiz harcının adli yardımdan yararlanan ve temyizinde haksız çıkan davalıdan alınması gerektiğinin infaz sırasında gözetilmesinin mümkün görülmesine göre yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 12.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.


........