5607 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/34251 Esas 2017/4511 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Takdiri indirim uygulanması sırasında uygulama maddelerinin ilgili fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3- 01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, yine 01/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde doğrudan verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
4- Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Üsküdar 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 25/09/2007 tarih 2007/546 Esas, 2007/685 Karar sayılı ilamında tehdit suçundan hükmolunan 6 ay 7 günlük erteli hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün, 10/06/2010 tarihinde Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin 2010/1389 E.- 11414 K. sayılı ilamı ile bozulduğu anlaşılmakla ilgili kararın akıbetinin, araştırılarak kesinleşme tarihine göre tekerrüre esas alınıp alınamayacağının değerlendirilmesinin gerekmesi,
5- Sanık hakkında tehdit suçundan kesinleşmemiş mahkumiyet hükmü sebebiyle TCK.nun 51. maddesinin uygulanmaması,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.