Esas No: 2021/18917
Karar No: 2022/15363
Karar Tarihi: 03.10.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/18917 Esas 2022/15363 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararında, bir kişinin bilişim sistemleri ve banka/kredi kurumları aracılığıyla nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından hüküm giydiği belirtiliyor. Dolandırıcılık suçunun mahkumiyet hükmü temyiz incelemesinde onanırken, resmi belgede sahtecilik suçunun zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle hüküm bozuluyor ve sanık hakkındaki dava düşürülüyor. Resmi belgede sahtecilik suçunun Kanunda öngörülen cezasının türü ve üst sınırına göre, olağanüstü dava zamanaşımı süresi Ağustos 2010 suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği için hüküm bozuluyor. Kanunlar ise şöyle açıklanıyor: bilişim sistemi suçları için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) Maddesi 66/1-e ve 67/4, resmi belgede sahtecilik suçu için ise 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMUK) Maddesi 321 ve 322, 5320 sayılı CMUK Maddesi 8/1 ve 5271 sayılı CMK Maddesi 223/8.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
...
Gerekçeli karar başlığında "30.10.2010" yazılmış olan suç tarihinin "Ağustos 2010" olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
1-"Nitelikli dolandırıcılık" suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2-"Resmi belgede sahtecilik" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen “"resmi belgede sahtecilik” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, Ağustos 2010 suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 03.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.