MAHKEMESİ : Antalya 4. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/08/2013
NUMARASI : 2013/827-2013/799

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire"ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:

K A R A R

Borçlu H.. Ü.. vekili; özel bütçeli devlet kuruluşu olduklarından mallarının haciz edilemeyeceğini, dosyada Sosyal Güvenlik Kurumu"ndaki alacakları üzerine konan haczin ve tüm hacizlerin kaldırılmasını talep etmiş, Mahkemece, takip dosyasının infaz edildiği gerekçesi ile konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiş, borçlu vekilince hüküm temyiz edilmiştir.
Her dava ve şikayet açıldığı tarihteki hukuki durum gözetilerek hükme bağlanır. (28.11.1956 tarih ve 15/15 sayılı İ.B.K. ve HGK"nun 17.03.1954 tarih ve 3/40-49 sayılı kararı). Dosya borcunun şikayet tarihinden sonra ödenmiş olması işin esasına girilmesine engel değildir. Kaldı ki; yargılama giderleri ve ücreti vekaletten kimin sorumlu olacağı hususu da; işin esasının incelenmesinden sonra ortaya çıkacak haklılık durumuna göre saptanır.
Somut olayda borçlunun üçüncü kişideki alacağına haciz konulması üzerine, şikayet tarihinden sonra dosyaya üçüncü kişi tarafından gönderilen para alacaklıya ödenmiştir.
O halde; işin esası incelenerek oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, icra dosyası borcunun ödendiğinden bahisle "konusuz kaldığından dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına" şeklinde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Borçlu kurum vekilinin temyiz itirazının kabulü ile Mahkeme kararının yukarıda açıklanan nedenle İİK"nun 366. ve HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK.nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 30.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.