8. Ceza Dairesi Esas No: 2017/15960 Karar No: 2020/12157 Karar Tarihi: 02.06.2020
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/15960 Esas 2020/12157 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir dava sonucunda, suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme ile özel belgede sahtecilik suçlarında sanık mahkum edilmiştir. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ve fıkrasına göre, gerçek kişilere yapılacak tebligatın iki aşamalı olarak yapıldığı ve önce bilinen en son adres esas alınarak normal tebligat çıkarıldığı, bila tebliğ iade edilmesi halinde ise adres kayıt sistemindeki adresin bilinen en son adres olarak kabul edildiği belirtilmiştir. Ayrıca, tebliğ işlemlerinin usulsüz yapıldığına dair şerh düşüldüğü ve sanığın gıyabi hükmünün tebliği için yönteme uygun olarak tebellüğ belgesi düzenlenerek temyiz edilmesi halinde dilekçesi ile birlikte ek tebliğname ile iadesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şu şekildedir: Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ve fıkrası, 21/1. maddesi, 21/2. maddesi, 23/1-89 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi, CMK'nın 34/2. maddesi ve fıkrası.
8. Ceza Dairesi 2017/15960 E. , 2020/12157 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme, özel belgede sahtecilik HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü: 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, "Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, mercii tarafından, tebligata Tebligat Kanunu"nun 23/1-89 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, "Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması" gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği ve sanığa gerekçeli kararın tebliğ edildiği tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla; gıyabi hükmün Dairemizin Tevdii ilamı birlikte CMK.nın 34/2. madde ve fıkrasında belirtilen başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekli de belirtilmek suretiyle yöntemine uygun olarak sanık ..."a tebliği sağlanarak tebellüğ belgesi ve temyiz edilmesi halinde dilekçesi de eklenip ek tebliğname düzenlendikten sonra iadesi, temyiz etmemesi halinde ise sanık ..." ın temyizine hasren inceleme yapılmak üzere dosyanın geri gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.