MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, tazminat alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının dava dışı işyerinde çalışırken iş sözleşmesinin özelleştirme sebebi ile feshedildiğini, 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanun"un 21. maddesine göre kendisine iş kaybı tazminatı ödendiğini, davalının 28.05.2008 tarihli yazı ile davacıdan ödediği iş kaybı tazminatının fazla ödendiğini belirterek geri istediğini, icra takibine maruz kalmamak için icra tehdidi altında taksitler halinde ve son taksidi 23.06.2009 tarihinde olmak üzere toplam 4.952,00 TL ödeme yaptığını, davalının Yargıtay içtihadını yanlış yorumladığını, aslında bu parayı davacı işçinin davalıya ödememesi gerektiğini ileri sürerek, ödenen 4.952,00 TL" nin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, kurum işleminin yerinde olduğunu, davanın zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Sebepsiz zenginleşme, geçerli olmayan veya tahakkuk etmemiş yahut varlığı sona ermiş bir sebebe ya da borçlu olunmayan şeyin hataen verilmesine dayalı olarak gerçekleşebilir. Sebepsiz zenginleşme bunlardan hangisi yoluyla gerçekleşmiş olursa olsun, sebepsiz zenginleşen, aleyhine zenginleştiği tarafa karşı, geri verme borcu altındadır.
Hukuki işlemin borç doğurmasının sebebi irade açıklamasıdır. Sebepsiz zenginleşmenin borç doğurmasının sebebi kişinin iradesi dışında malvarlığında bir eksilmenin meydana gelmesidir. Bunun sonucu olarak, taraflar arasında malvarlıkları arasındaki değişim bir sözleşmeye, tarafların açıkladıkları iradeye dayanırsa, sebepsizlikten ve sebepsiz zenginleşmeden söz edilemez.
Diğer taraftan, maddi olay ve dava tarihinde yürürlükte bulunan mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 66. maddesine göre (6098 sayılı TBK md. 82), sebepsiz zenginleşmeden doğan istem hakkı, bir ve on yıllık zamanaşımına sürelerine tabi tutulmuştur.
Dosya içeriğinden, dava dışı işyerinde çalışırken davacının iş sözleşmesinin özelleştirme sebebiyle feshedildiği, 4046 sayılı Kanun"un 21. maddesine göre kendisine iş kaybı tazminatı ödendiği, davalı kurum tarafından 27.05.2008 tarihli yazı ile iş kaybı tazminatının fazla ödendiğinin belirtilerek davacıdan geri istenildiği, bunun üzerine davacının, icra tehdidi altında taksitler halinde ve son taksiti 22.08.2011 tarihinde olmak üzere toplam 8.100,00 TL geri ödeme yaptığı, dava tarihinin 12.06.2012 olduğu, davalı tarafından da usulüne uygun zamanaşımı definin ileri sürülmesine karşın bu hususun değerlendirilmediği anlaşılmaktadır.
Açıklanan maddi ve hukuki olgular karşısında, somut olayda, her bir ödeme yönünden, ödeme tarihi ile dava tarihi esas alınarak bir yıllık zamanaşımı süresinin dolup dolmadığının değerlendirilmesi ile oluşacak sonuca göre karar verilmesinden ibaret iken, yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 07.04.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.