Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/15217 Esas 2016/12907 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/15217
Karar No: 2016/12907
Karar Tarihi: 07.12.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/15217 Esas 2016/12907 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık suçundan mahkum edilmiş ve eski hale getirme ve temyiz isteminin reddedildiği yerel mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararlarına göre, eski hale getirme konusunda karar verme yetkisi Yargıtay'da olduğu için, mahkemenin sanığın taleplerini değerlendirememesi gerekiyordu. Ayrıca, sanığın tebliğ tarihinde cezaevinde olmadığı da belirlendiğinden, temyiz ve eski hale getirme istemleri yasal süreyi geçtiği için reddedildi. Sanığın babasının temyiz istemi de yerinde görülmedi ve reddedildi. Kanun maddeleri ise CMUK'nun 310. ve 317. maddeleri ile 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesidir.

17. Ceza Dairesi 2016/15217 E. , 2016/12907 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet, eski hale getirme ve temyiz isteminin reddi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ..."nın temyiz isteminin incelenmesinde:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 2011/274-300 27/11/2010 tarih; 06/12/2008 gün 144-234, 23/09/1974 gün 224-408 ve 16/04/1973 gün 213-345 sayılı kararlarında açıkça vurgulandığı üzere temyiz süresinin geçirilmesinden sonra eski hale getirme başvurularını değerlendirme yetkisinin Yargıtayda olduğu belirtilmiştir.
Somut olayımıza gelince, sanık hakkındaki 08.12.2015 tarihli hükmün sanığın aynı adreste oturan kardeşi ..."na 18.01.2016 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmıştır. Sanık, 18.04.2016 tarihli dilekçesinde, cezaevine girdiği gün tebligat yapıldığını, babasının psikolojik sorunları olduğunu belirterek eski hale getirme talebinde bulunmuştur. Sanığın talebini değerlendiren mahkeme 26.04.2016 tarihli ek kararı ile sanığın taleplerinin reddine karar vermiş, 16.05.2016 tarihinde bu kararı tebliğ ederek öğrenen sanık, süresi içinde tekrar dilekçe vermiştir. Anılan Ceza Genel Kurul Kararları ışığında, sanığın taleplerinin eski hale getirme niteliğinde olduğu ve eski hale getirme konusunda karar verme yetkisinin Yargıtay’da olduğu gözetilmeden mahkemece ret karar verilmiş ise de, mahkemenin 26.04.2016 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
UYAP sisteminden yapılan sorgulamaya göre sanığın tebliğ tarihinde cezaevinde olmadığı gözetilmekle, 18.01.2016 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, CMUK"nun 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 18.04.2016 tarihinde temyiz eden sanık ..."nın koşulları bulunmayan eski hale getirme ve temyiz istemlerinin, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla CMUK"nun 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ..."nın Babası ..."nın temyiz isteminin incelenmesinde:
Dosya içeriğine ve gerekçeye göre sanık ..."nın babası ..."nın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan 25.01.2016 gün, 2009/1209 Esas ve 2015/405 Karar sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 07.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.