Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/16897 Esas 2016/12895 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16897
Karar No: 2016/12895
Karar Tarihi: 07.12.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/16897 Esas 2016/12895 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, suç tarihinde evinde misafir olarak kaldığı mağdurun cep telefonunu çalarak evden ayrıldığı için hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, hüküm usul ve yasaya uygun olmakla birlikte, sanığın suçundan dolayı hapis cezasına değil adli para cezasına hükmedilmesi gerektiği göz önünde bulundurulmadan TCK'nın 141/3. maddesi yerine 141/1. maddesi uyarınca cezalandırılmıştır. Ayrıca, bozmadan önce verilen kararda sanık adli para cezasına çarptırılmış, bozma sonrasında ise hükmün açıklanması geri bırakılmıştır. Ancak, sanığın 5 yıl içinde yeniden suç işlemesi üzerine açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verilerek hapis cezasına çarptırılmıştır. Bu durumda, bozmadan önce verilen kararın kazanılmış hak teşkil ettiği ve sonuç ceza olarak hapis cezasına değil adli para cezasına hükmedilmesi gerektiği gözetilmemiştir. T.C. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesi hakkındaki iptal kararı doğrultusunda hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle de hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
-Türk Ceza Kanunu (TCK) 142/1-b ve 141/3. maddeleri,
-Türk Ceza Kanunu Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun (1412 sayılı CMUK) 326/son maddesi,
-5320 sayılı Kanun 8/1. m

17. Ceza Dairesi 2016/16897 E. , 2016/12895 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın suç tarihinde evinde misafir olarak kaldığı mağdurun cep telefonunu çalarak evden ayrılması şeklindeki eyleminin, TCK"nın 142/1-b maddesine uyduğu gözetilmeden, aynı Yasa"nın 141/3. maddesinden hüküm kurulması,
2)Bozmadan önce verilen ve sanık müdafi tarafından temyiz edilen, 18.04.2007 tarihli kararda sanığın adli para cezasına mahkum edilmesine karar verildiği, bozma sonrasında, CMK"nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, daha sonra sanığın 5 yıllık denetim süresi içinde yeniden suç işlediğinin ihbarı üzerine, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verilerek, TCK"nın 141/1 ve 62. maddeleri uyarınca sanığın hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında; bozmadan önce verilen 18.04.2007 tarihli kararın 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak teşkil ettiği ve sonuç ceza olarak hapis cezasına değil adli para cezasına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3)T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ceza süresi bakımından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkının gözetilmesine, 07.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.