MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili müvekkilinin iş akdinin davalı iş veren tarafından 4857 sayılı iş kanunun 18. Maddesi uyarınca çeşitli sebepler gösterilerek fesih edildiğini , yapılan feshin geçerli bir fesih olmadığını, bu nedenle davalı iş veren tarafından yapılan feshin geçersizliğine, davacının işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin iş yerinde yaşanan ekonomik daralma, talep ve sipariş azalması gibi nedenlerle feshedildiğini, işyerinde fazla çalışma yapılmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, feshin geçerli olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
4857 sayılı İş Kanunu"nun 20/2 maddesi uyarınca “feshin geçerli bir sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir”. İşveren ispat yükünü yerine getirirken, öncelikle feshin biçimsel koşullarına uyduğunu, daha sonra, içerik yönünden fesih nedenlerinin geçerli olduğunu kanıtlayacaktır. Dairemizin kararlılık kazanan uygulaması bu yöndedir. (04.04.2008 gün ve 2007/29752 Esas, 2008/7448 Karar sayılı ilamımız). Feshin işletme, işyeri ve işin gerekleri nedenleri ile yapıldığı ileri sürüldüğünde, öncelikle bu konuda işverenin işletmesel kararı aranmalı, bağlı işveren kararında işgörme ediminde ifayı engelleyen, bir başka anlatımla istihdamı engelleyen durum araştırılmalı, işletmesel karar ile istihdam fazlalığının meydana gelip gelmediği, işverenin bu kararı tutarlı şekilde uygulayıp uygulamadığı(tutarlılık denetimi), işverenin fesihte keyfi davranıp davranmadığı(keyfilik denetimi) ve işletmesel karar sonucu feshin kaçınılmaz olup olmadığı(ölçülülük denetimi-feshin son çare olması ilkesi) açıklığa kavuşturulmalıdır.
Somut olayda davacının iş sözleşmesi ekonomik sıkıntılar ve bazı bölümlerin devre dışı kalacağı, üretim bantların bir kısmının Bulgaristan’da bulunan fabrikaya taşınacağı gerekçesiyle 4857 Sayılı Yasa’nın 17. ve 18. maddeleri uyarınca feshedilmiştir. Görüldüğü üzere davacının iş sözleşmesi ekonomik nedenlere bağlı işletmesel gereklilikten dolayı feshedilmiştir. Ancak mahkemece fesih nedenlerinin bulunup bulunmadığı konusunda bilirkişi raporu alınmadığı gerekçesiyle karar Dairemizce bozulmuş olup, bozma kararı sonrası bilirkişi raporu alınmıştır. Söz konusu bilirkişi raporuna göre mali yönden davalının herhangi bir zararının olmadığı, feshin yapıldığı yılda ve bir önceki ve bir sonraki yılda davalının karla kapattığı, işçilik oranının şirket faaliyetini olumsuz etkileyecek nitelikte olmadığı tespit edilmiştir. Yine fesih bildiriminde belirtilen işyerindeki üretim bantlarının bir kısmının Bulgaristan’da bulunan fabrikaya taşındığı konusunda dosyaya somut bir delil ibraz edilmemiş, satış rakamlarının da 2013 yılında 2012 yılına göre arttığı üretimle satışın dengeli olduğu tespit edilmiştir. Yalnızca işçi çıkarılması ve yerine işçi alınmaması feshin geçerli olduğunu göstermez. Davalının fesih bildiriminde belirttiği nedenlerin bulunmaması nedeniyle feshin geçerli olmadığı, buna göre davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde ret edilmesi hatalıdır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM:
Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1. Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3. Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 4 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4. Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5. Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6. Davacının yaptığı 1.145.60 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
7. Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500 TL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine,
Kesin olarak oybirliği ile 20/05/2015 tarihinde karar verildi.