Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi davası sonunda, yerel mahkemece davanın, reddine ilişkin olarak verilen karar davacı vekilince yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, paylı mülkiyet üzere olan taşınmaza elatmanın önlenmesi ve eski hale getirme isteğine ilişkin olup mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 34 parsel sayılı çay bahçesi vasıflı taşınmazın paylı mülkiyet üzere olduğu, davadaki taraflar ile dava dışı kişilerin taşınmazda paydaş oldukları ve davalıların teknik bilirkişi raporunda gösterildiği şekilde taşınmazın bir bölümüne anne ve babalarının cenazelerini naklettikleri ve mezar yeri olarak kullandıkları mahkemece belirlendiği halde, davacı paydaş bakımından intifadan men olgusunun gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Hemen belirtilmelidir ki, 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanununun 211.maddesinde aynen "" mezarlık ittihaz olunan yerlerden başka yerlere ölü defni memnudur. Fevkalade hallerde ve sıhhi mahzur mevcut olmadığı takdirde İcra Vekilleri Heyeti karariyle muayyen ve malüm mezarlıklar haricinde ölü defnine müsaade edilir"", aynı Kanunun 215.maddesinde ise ""bu kanunun tarifi dahilinde defin ruhsatiyesi alınmadıkça ve ibraz olunmadıkça hiç bir cenazenin defni caiz değildir."" hükmü öngörülmüştür.
Ne var ki mahkemece, değinilen yasal düzenleme gözetilmeksizin ve bu konuda bir irdeleme ve değerlendirme yapılmaksızın TMK"nun 688 ve devam eden hükümleri gereğince değerlendirme yapılarak neticeye gidilmiştir.
Öyle ise, davacının temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 06.2.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.