Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/10471 Esas 2020/5302 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10471
Karar No: 2020/5302
Karar Tarihi: 02.03.2020

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/10471 Esas 2020/5302 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Dosyanın incelenmesi sonucunda, sanık tarafından denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülükleri yerine getirmemesi durumunda hüküm açıklanabileceği belirtilmiştir. Ancak meşruhatlı davetiye tebliğ edilmeden ve sanığın savunması alınmadan hüküm açıklanması nedeniyle kanuna aykırı olduğu değerlendirilerek, hükmün bozulmasına ve yargılamanın başlangıç aşamasından devam ettirilerek sonuçlandırılmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- CMK'nın 231/11. maddesi
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi
- 6099 sayılı Kanun'un 3. maddesi ile eklenen 2. fıkrası
- 6099 sayılı Kanun'un 5. maddesi ile eklenen 2. fıkrası
- CMK'nın 147, 176, 177, 191. maddeleri

18. Ceza Dairesi 2019/10471 E. , 2020/5302 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca, sanık tarafından denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülükleri yerine getirmemesi halinde, duruşma açılıp, sanığın duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda duruşmaya devam edilerek hükmün açıklanacağına ilişkin yönteme uygun meşruhatlı davetiye ile duruşmadan haberdar edilerek savunması alındıktan sonra, hükmün açıklanmasına karar verilmesi gerektiği, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine 6099 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile eklenen 2. fıkrasına göre bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek aynı Kanun"un tebliğ imkansızlığı ve tebellüğden imtina başlıklı 21. maddesine 6099 sayılı Kanun"un 5. maddesi ile eklenen 2. fıkrasına uygun olarak adres kayıt sistemindeki adresine tebligat yapılması gerekliliği karşısında, sanığın duruşmada bildirdiği adresine gönderilen meşruhatlı davetiyenin iade edilmesine rağmen anılan kanuni düzenlemelere uygun meşruhatlı davetiye tebliğ olunmadan ve sanığın savunması alınmadan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırılarak mahkumiyet hükmü kurulmak suretiyle CMK"nın 147, 176, 177, 191. maddelerine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ...’nün temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.