MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, yıllık izin ücreti, fark ücret, fark ikramiye, ilave tediye, sosyal yardım, vergi iadesi, bayram harçlığı, net yakacak yardımı, net giyim yardımı, brüt sorumluluk zammı ile net yemek yardımı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 1999 tarihinden itibaren sendikalı işçi olarak çalıştığını, hak ettiği toplu iş sözleşmesinden doğan alacakları ile bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, ücret farkı, ikramiye farkı, ilave tediye ücreti, yıllık izin ücreti, asgari geçim indirimi ücreti, yakacak yardımı, bayram harçlığı, giyim yardımı ve yemek yardımı alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı definde bulunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, dosya içeriği ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin sınıfının doğru belirlenip belinmediği hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Dosya içeriğinden, 01.01.2004-31.12.2004 yürürlük tarihli toplu iş sözleşmesinin 55. maddesinde (A) grubunda çalışan işçilerin taban yevmiyelerinin brüt 27.500.000 TL, olduğu, (B) grubunda çalışan işçilerin taban yevmiyelerinin 25.000.000 TL olduğu, (C) grubunda çalışan işçilerin taban yevmiyelerinin ise 19.000.000 TL olduğunun belirtildiği, 2005 yılı Toplu İş Sözleşmesi Gruplandırma Çizelgesinde grubların açıklandığı, 20.11.2013 havale tarihli Hizmet-İş Sendikasının cevabi yazısında, anılan toplu iş sözleşmesinin yapıldığı dönemde belediyelerde işçi personelin Kadrolu, Geçici ve Mevsimlik statülerde istihdam edilmekte olduğunun bildirildiği, davacının 1999- 2007 yılları arasında vizeli geçici işçi olarak çalıştığı, 04.04.2007 tarihli ve 5620 sayılı Kamuda Geçici İş Pozisyonlarında Çalışanların Sürekli İşçi Kadrolarına veya Sözleşmeli Personel Statüsüne Geçirilmeleri, Geçici İşçi Çalıştırılması ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun gereğince 2007 yılında daimi işçi statüsüne geçirildiği anlaşılmıştır.
Somut olayda, mahkemece davacının 16.08.1999 tarihinde davalı işverenlikte çalışmaya başladığı, mazeretli olduğu dönemler hariç olmak üzere çalışmasının dava tarihine kadar aralıksız olarak devam ettiği tespit edildiğinden, geçici veyahut mevsimlik işçi olduğunun düşünülemeyeceği ve (A) grubuna dahil olduğu kabul edilmiş ise de, davacının 2005 yılı Toplu İş Sözleşmesi Gruplandırma Çizelgesinde grubu gösterilmiş, mahkemeye gönderilen sendika yazısındada bu durum açıklanmıştır. Resmi işyeri kayıtlarına göre, davacının 1999-2007 yılları arasında vizeli geçici işçi olarak çalıştığı da ortadadır. Davacının kesintisiz olarak çalışması resmi kayıtlarda görülen geçici vizeli işçi statüsünü değiştirmez. Bunun aksi ancak resmi belgelerle ıspatlanabilir. Dosyaya sunulmuş belgede bulunmamaktadır. Hal böyle olunca, davacının, işyeri kayıtlarına göre, mevsimlik işçi, geçici işçi ve kadrolu işçi olarak çalıştığı dönemler ayrı ayrı belirlenerek, toplu iş sözleşmesi ve gruplandırma çizelgeleride dikkate alınarak, davacının ücreti belirlendikten sonra, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.04.2016 gününde oybirliği ile karar verildi