Esas No: 2021/7123
Karar No: 2022/2429
Karar Tarihi: 28.03.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/7123 Esas 2022/2429 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, davalı şirketin yurt dışında para toplayarak geri çekilebileceği vaadiyle yüksek faiz verdiğini ancak verilen paranın geri alınamadığını ileri sürerek davanın reddedilmesini istemiş, ancak mahkeme davanın açıldığı sırada yürürlükte olan bir yasa kapsamında karar verilmesine yer olmadığına hükmetmiştir. Tarafların istinaf başvuruları sonrasında Bölge Adliye Mahkemesi de bu kararı onamıştır. Davacı vekili ise bu kararın temyiz edilmesi için başvuruda bulunmuştur. Yargıtay ise bu konuda İlk Derece Mahkemesi'nin kararının isabetli olduğuna hükmetmiş ve Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararının onanmasına karar vermiştir.
Kanun Maddeleri:
7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesi
3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi
HMK'nın 353/b-1 maddesi
HMK'nın 370/1. maddesi
HMK'nın 372. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : KONYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 05.02.2020 tarih ve 2018/225 E. - 2020/148 K. sayılı kararın davacı vekili ve davalılar şirket ile ... vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 29.04.2021 tarih ve 2020/2287 E. - 2021/935 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği vaadi ile para topladığını, müvekkilinin de davalı şirkete para verdiğini ancak verilen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek müvekkilinin davalı şirkete ortak olmadığının tespiti ve alacak talep etmiştir.
Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, taraflar arasında görülmekte olan davanın 05.12.2019 tarihinde 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle açılan dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri istinaf etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince İlk Derece Mahkemesi kararı usul ve kanuna uygun bulunduğundan istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 28/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
