Esas No: 2021/7097
Karar No: 2022/2414
Karar Tarihi: 28.03.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/7097 Esas 2022/2414 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, davalı şirketin yurt dışında para topladığını, müvekkilinin de bu şirkete para verdiğini ancak verilen paranın geri alınamadığını ileri sürerek alacak talep etti. İlk derece mahkemelerince uyulan bozma ilamı sonrasında görülen davada, taraflar arasındaki dava 7194 sayılı Yasa'nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle açılan dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verildi. Dairemiz davacı vekilinin temyiz isteminin feragat nedeniyle reddine karar vererek, davalı şirket vekilinin maddi hatanın düzeltilmesini talep etmesi üzerine, kararın kaldırılmasına ve işin esasının incelemesine karar verildi. Sonuç olarak, davacı vekilinin temyiz istemi reddedilirken, davalı şirket vekilinin tüm temyiz itirazları reddedilerek, hüküm onandı. 7194 sayılı Yasanın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 4. maddesi, yatırım yaparak vatandaşları kandıran şirketlerin cezalandırılmasına imkan sağlamaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 22.09.2020 gün ve 2020/159 - 2020/637 sayılı kararı feragat nedeniyle reddeden Daire'nin 22.03.2021 gün ve 2021/2164 - 2021/2694 sayılı kararı aleyhinde davalı şirket vekili tarafından maddi hata düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve maddi hata düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği vaadi ile para topladığını, müvekkilinin de davalı şirkete para verdiğini ancak verilen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek alacak talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince uyulan bozma ilamı sonrasında yapılan yargılamada taraflar arasında görülmekte olan davanın 05.12.2019 tarihinde 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle açılan dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ve davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Dairemiz 22.03.2021 tarih 2021/2164 Esas 2021/2694 Karar sayılı ilamı ile davacı vekilinin temyiz isteminin feragat nedeniyle reddine karar verilmiş, karara karşı davalı şirket vekili maddi hatanın düzeltilmesini talep etmiştir.
1- Taraflar arasındaki davadan dolayı Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 22.09.2020 gün ve 2020/159 E. - 2020/637 K. sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenmiş ise de Dairemizin 22.03.2021 tarih 2021-2164 E 2021-2694 K sayılı ilamı ile davacı vekili temyiz istemi incelenmiş ve fakat davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmemiş olduğu anlaşılmakla davalı şirket vekilinin maddi hata dilekçesinin kabulüne Dairemizin anılan kararının kaldırılmasına karar verilerek işin esasının incelemesine geçilmesine karar vermek gerekmiştir.
2- Mahkemece verilen karar, davacı vekilince temyiz edilmiş ise de, davacı vekili tarafından ibraz edilen 25.02.2021 tarihli dilekçe ile temyiz isteminden feragat edilmiştir. Temyiz eden davacı vekili tarafından ibraz edilen dosyada mevcut vekaletname örneği incelendiğinde vekile temyizden feragat etme yetkisinin tanınmış olduğu görülmüştür. HMK’nın 307. maddesine göre feragat, iki taraftan birinin netice-i talebinden vazgeçmesidir. Bu itibarla, davacı vekilinin temyiz isteminin usulüne uygun bulunan feragat nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
3- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve 7194 sayılı Yasa'nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 4. maddesi gereğince dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair karar vermekle yetinilmesi gerekirken davalı tarafın ileri sürdüğü zamanaşımı def’inin ve hak düşürücü süre itirazının incelenmesinin sonuca etkili olmamasına göre davalı şirket vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no'lu bentte açıklanan nedenlerden dolayı davalı şirket vekilinin maddi hata isteminin kabulü ile Dairemizin 22.03.2021 tarih 2021/2164 E. 2021/2694 K. sayılı ilamının ortadan kaldırılmasına, (2) numaralı bentte açıklanan sebeplerle davacı vekilinin temyiz isteminin feragat nedeniyle REDDİNE, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı şirket vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı şirketten alınmasına, 28/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
