MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil ile fazla çalışma ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının, davalı Bakanlığa ait işyerinde alt işverenlerin işçisi olarak temizlik işlerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin emeklilik sebebiyle sona erdiğini, tazminat ve alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve fazla çalışma ücreti alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, husumet itirazı ve zamanaşımı def"inde bulunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, dosya içeriği ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı, ulusal bayram ve genel tatil ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususları taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını, ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil alacaklarının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil çalışmasının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ve ulusal bayram ve genel tatil ücretinin ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir.
Fazla çalışmanın ve ulusal bayram ve genel tatil çalışmasının yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İş yerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, mahkemece, davacı tanıklarının beyanlarına göre, davacının dini bayramların iki günü ve milli bayramların tümünde çalıştığı kabul edilmiş ise de, davalı işyeri kamu işyeridir. Bir kısmı imzalı puantaj kayıtlarına görede, davacının çalıştığı ulusal bayram genel tatil günleri belirlidir. Bu kayıtların aksi ise soyut tanık beyanları dışında ispatlanamamıştır. Bu durumda, puantaj kayıtlarında çalışılan ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışıldığı kabul edilerek, çıkacak sonucun hüküm altına alınması gerekirken, hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
Öte yandan, davacı tanıklarının beyanlarına göre, davacının 07.00-15.00 saatleri arasındaki vardiyada günlük iki saat fazla çalıştığı, ara dinlenmesinin düşülmesiyle haftalık dokuz saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş ise de, davacı tanıkları işyerinde üç vardiya çalışıldığını beyan etmişlerdir. Bir kısım imzalı puantaj kayıtlarında ise çalışma saatlerinin günlük üç vardiya halinde olduğu anlaşılmaktadır. Davalı işyeri kamu işyeridir ve çalışmaların belgelere dayalı olduğu kabul edilmelidir. Davacı tanıklarından bir tanesi 07.00-15.00 vardiyasında haftada üç gün üç-dört saat fazla çalışma yapıldığını beyan ederken, diğeri ise günlük iki-üç saat fazla çalışma yapıldığım beyan ederek, çelişkili beyanlarda bulunmuşlardır. Dosyaya sunulan işyeri kayıtlarının aksi tereddüde yer vermeyecek şekilde ıspatlanamamıştır. Dairemiz incelemesinden geçerek kesinleşen 2014/... esas sayılı dosyada, aynı işyerinde, aynı işlerde çalışan davacının fazla çalışma talebi reddedilmiş, karar faiz başlangıcı yönünden düzelterek onama yapılmış ve kesinleşmiştir. Hal böyle olunca, fazla çalışma ücretinin reddi gerekirken kabulü usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, 07.04.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.