Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/1459 Esas 2020/4507 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Trabzon 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 10/01/2018 tarihinde verilen dilekçeyle satış vaadi sözleşmesine dayalı tapu iptali ve tescil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın zamanaşımı sebebiyle reddine dair verilen 23/09/2019 tarihli hükmün Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili ve davalılar vekili tarafından talep edilmiştir. Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince davalı tarafın istinaf talebinin esastan reddine, davacının istinaf talebinin kabulü ile karar gerekçesinin düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmek üzere istinaf incelemesine konu yerel mahkeme kararının kaldırılmasına, davacının sair istinaf itirazlarının esastan reddine, yerine; davacının ispatlanamayan davasının reddine dair verilen kararın davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.

KARAR

Dava, satış vaadi sözleşmesine dayanan tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın zamanaşımı sebebiyle reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili ve davalılar vekili tarafından istinaf talebinde bulunulması üzerine Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince davalı tarafın istinaf talebinin esastan reddine, davacının istinaf talebinin kabulü ile karar gerekçesinin düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmek üzere istinaf incelemesine konu yerel mahkeme kararının kaldırılmasına, davacının sair istinaf itirazlarının esastan reddine, yerine; davacının ispatlanamayan davasının reddine karar verilmiştir.
Bu karar davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 10.000,00 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi olan 10/01/2020 tarihi itibariyle geçerli olan 72.070,00 TL temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalılar vekilinin temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davalılar vekilini TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 08/07/2020 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.