Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/1430 Esas 2019/461 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1430
Karar No: 2019/461

Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/1430 Esas 2019/461 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın istinafı sonucunda Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi bu kararı onamıştır. Karar uyuşturucu madde ticareti suçuyla ilgilidir ve sanığın müdafii kararı temyiz etmiştir. Ancak, temyiz istemi hüküm yönüne ilişkin olduğu için reddedilmiştir. İnceleme sonucunda, sanık hakkında verilen hüküm hukuka uygun bulunmuştur. Kanun maddeleri olarak CMK'nın 288, 294. ve 289. maddeleri belirtilmiştir.

20. Ceza Dairesi 2018/1430 E. , 2019/461 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma
Hükümler : a. Mahkûmiyet; Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 11.07.2017 tarihli 2017/165 Esas 2017/244 Karar sayılı kararı
b. İstinaf isteminin esastan reddi; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi"nin 29.09.2017 tarihli 2017/1939 Esas 2017/1383 Karar sayılı kararı

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
5271 sayılı CMK’nın 288.ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler dikkate alınarak, CMK’nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde belirttiği; kanun maddesinin yanlış uygulanması, suçun vasfına, etkin soruşturma yapılmadığına ilişkin temyiz isteminin CMK’nın 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede; sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme ilişkin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi’nin kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz isteminin CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE oybirliğiyle 21.01.2019 tarihinde karar verildi.