Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11492 Esas 2019/317 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11492
Karar No: 2019/317
Karar Tarihi: 09.01.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11492 Esas 2019/317 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdurun yaşadığı evde tartıştıktan sonra av tüfeğiyle korkutmak amacıyla ateş etmiş ve mağdur yaşamsal tehlike geçirecek şekilde yaralanmıştır. Mahkeme, sanığın kasten yaralama ve silahla tehdit suçundan mahkum olduğuna hükmetmiştir. Sanığın temyiz itirazları incelendikten sonra, adli para cezasının nihai nitelikte olduğuna karar verilmiştir. Mahkumiyet hükümleri ise doğru şekilde verilmiş ve temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'un 317. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi

3. Ceza Dairesi 2018/11492 E. , 2019/317 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında mağdur ..."yi kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelen temyiz itirazlarının incelemesinde;
Hükmolunan adli para cezasının 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunu"nun 26. maddesiyle 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan sanığın temyiz itirazlarının 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama ve sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelen temyiz itirazlarının incelemesinde;
Suç tarihinde sanık ...’in mağdur ...’la yaşadığı tartışma sonrasında suça konu av tüfeği ile mağdurun evine gittiği ve korkutmak kastıyla ateş ettiği, olayın polis merkezi amirliğine intikal etmesi üzerine karakola giden sanık ...’in yakını mağdur ...’nun yaşamsal tehlike geçirecek şekilde yaralandığı olayda mağdurdan kaynaklanan sanığa yönelik haksız bir eylem olmadığı halde sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde yazılı haksız tahrik hükmünün uygulanması suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 09.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.