MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62, 52/2, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın motosiklet tamirciliği üzerine işyerinin bulunduğu, katılanın 2011 yılı içerisinde adına kayıtlı ..... plakalı motosikletini tamir için sanığın işyerine bıraktığı, sanığın motosikleti tamir edip, teslim etmek yerine katılan motosikleti teslim etmeyerek 2012 yılı başlarında işyerini boşaltarak kapattığı, bu şekilde sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanığın savunmasında katılanın işyerine gelerek, suça konu motosikleti yaptırma gücü olmadığını, plakasını ve ruhsatını kendisine vermesini, motosikleti hurdaya çıkaracağını, parçalarını da kullanabileceğini söylediği, bu sırada .... ile birlikte çalıştığını, katılanın bu bağış beyanı üzerine motosikleti parçaladıklarını, karşılığında herhangi bir para istemediğini beyan eden savunma karşısında gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması açısından, sanığın birlikte çalıştığı ...."nın tanık olarak duruşmaya çağrılıp olaya ilişkin bilgi ve görgüsü tespit edildikten sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi;
Kabule göre de;
Mahkeme gerekçesinde zararın ve failin kastının ağırlığına göre, temel hürriyeti bağlayıcı cezanın alt sınırın üzerinde tayin edilmesinde bir isabetsizlik yok ise de, 5237 sayılı TCK"nın 3. ve 61. maddesinde sayılan cezanın bireyselleştirilmesindeki ölçütler esas alınarak takdirin kullanılmasıyla alt ve üst sınırlar arasında makul bir belirleme yapılması gerekirken hurdaya çıkarılması gerektiği belirtilen motosikletle ilgili hak ve nesafet kuralları ile orantılılık ilkesi gözetilmeksizin alt sınırdan fazla ayrılmak suretiyle ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.