Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2012/15582 Esas 2013/1377 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/15582
Karar No: 2013/1377
Karar Tarihi: 24.01.2013

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2012/15582 Esas 2013/1377 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, araç satın alan davalının ödemesi gereken ÖTV farkını ödememesi ve icra takibine haksız olarak itiraz etmesi nedeniyle açılmıştır. Davacı, itirazın iptali ve icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir. Davalı ise yetki itirazı ve alacağın zamanaşımına uğradığı savunmasında bulunmuştur. Mahkeme, davacının davanın sebepsiz zenginleşmeye dayandığını tespit etmiştir. Ancak davalının süresinde zamanaşımı def'inin kabulü gerektiği gerekçesiyle dava reddedilmiştir. Karar temyiz edilmiştir. Kararın, 10 yıllık zamanaşımı süresi yerine 1 yıllık zamanaşımı süresine dayandırılması doğru görülmemiştir. Bu nedenle kararın, davacı yararına BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Borçlar Kanunu (BK) Madde 66: Bir yıllık zamanaşımı süresi
- BK Madde 125 / Türk Borçlar Kanunu Madde 146: 10 yıllık zamanaşımı süresi.

19. Hukuk Dairesi 2012/15582 E. , 2013/1377 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili şirketten araç satın alan davalının, ödemesi gereken ÖTV farkının ödenmediğini, alacağın tahsili için girişilen icra takibine de haksız olarak itiraz ettiğini iddia ederek itirazın iptaline ve icra inkar tazminatına hükmolunmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, yetki itirazı ile birlikte alacağın zamanaşımına uğradığını, müvekkili şirketin aracı satış sözleşmesi ile devrettiğini ve müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacının davasını sebepsiz zenginleşmeye dayandırdığı, davacı tarafın ödediği ÖTV vergisini davalıdan istirdata hakkı olduğuna ıttıla tarihinden itibaren 1 yıl içinde diğer bir deyimle 2009 yılındaki vergi ceza ihbarnamesinin tarhiyat ve tebliğinden itibaren 1 yıl içinde talepte bulunması gerektiği, kanun metninde haksız yere verdiğini, geri almaya hakkı olduğuna, ıttıla yani öğrenme vaktine atıf yapıldığından, davacının da ıttılasına yani davalıdan bu ÖTV tutarını geri alma hakkının bulunduğu 2009 yılında bildiği ya da bilmesi gerektiğini kabulde zorunluluk bulunduğu, BK m.66.metninden fiili ödeme tarihinden itibaren zamanaşımının başlayacağına ilişkin bir anlam çıkarılamamakta olup, davalının süresinde zamanaşımı def’inin kabulü gerektiği gerekçesiyle davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında alım satım sözleşmesi bulunduğuna göre uyuşmazlık hakkında BK.nun 125.maddesinde (6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 146.maddesinde) öngörülen 10 yıllık zamanaşımı süresinin uygulanması gerekirken somut olay bakımından uygulanabilirliği bulunmayan B.K.nun 66.maddesindeki 1 yıllık zamanaşımı süresi içinde dava açılmadığı gerekçesi ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 24.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.