MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL, TENKİS

Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, miras bırakanın maliki olduğu 238 parsel sayılı taşınmazı, mirasçılardan mal kaçırmak amacıyla muvazaalı biçimde davalı oğluna devrettiğini, ayrıca miras bırakanın temlik tarihinde yaşlı ve hasta olup satış işleminde hile bulunduğunu ileri sürerek, pay oranında iptal ve tescil, olmadığı taktirde tenkis isteminde bulunmuşlar, davacı ... yargılama aşamasında davadan feragat etmiştir.
Davalı, dava konusu taşınmazı halasından aldığını, ancak bedelini ödeyemediğinden taşınmazın öncelikle babası miras bırakana devredildiğini, bilahare miras bırakanın taşınmazı kendisine temlik ettiğini, satış işleminin muvazaalı olmadığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacı ... bakımından feragat nedeniyle davanın sona erdiğinin tespitine, diğer davacılar bakımından, muvazaa olgusu sabit görülerek iptal ve tescil isteminin kabulüne karar verilmiştir.
Karar, taraflarca süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ...’ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

-KARAR-

Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve pay oranında tescil olmadığı takdirde tenkis isteğine ilişkin olup, Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillere, hükmün dayanağı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle miras bırakan tarafından çekişmeli taşınmazın davalıya temlikinin mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu saptanarak davanın kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalının temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Öte yandan, mahkemece, keşfen belirlenen değer üzerinden harç eksiği ikmâl edilmediğinden dava dilekçesinde belirtilen değer esas alınmak suretiyle davacı yararına vekâlet ücretine hükmedilmesinde bir isabetsizlik yoktur.
Ancak, dava değerinin, taşınmazın belirlenen değerinden davacıların miras payına isabet eden değer olduğu gözetilmeden, eksik harca hükmedilmesi doğru değildir.
Ne varki, değinilen husus yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından, davacılar Mehmet ve Reyhan"ın payına isabet eden 68.000.-TL olan dava değerine göre,yerel mahkeme kararının hüküm kısmının 4. bendinin ilamdan çıkarılmasına, yerine “4052.-TL harçtan, peşin alınan 162.-TL"nin mahsubu ile bakiye 3890.-TL karar ve ilam harcının davalıdan alınmasına” ibaresinin yazılmasına, hükmün bu şekliyle 6100 sayılı H.M.K."nın geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nın 436/2. (6100 sayılı HMK"nun 370/2. md.) maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 05.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.