MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihi ile temyiz dilekçelerinin kapsamına göre, sanıkların kendileri hakkında verilen hükümleri temyize konu ettikleri, katılan sıfatıyla karşı taraf hakkında verilen beraat hükümlerine yönelik bir temyiz istemlerinin bulunmadığı kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklar hakkında karşılıklı hakaret nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 129/3. madde ve fıkrası uyarınca ceza vermekten vazgeçilmesi halinde, cezaya hükmetmeden doğrudan "ceza verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıklar ... ve ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, sanıklar hakkında hakaret suçundan TCK"nın 125/1. maddesi uyarınca ceza tayin edilmesine ilişkin bölümlerin hükümlerden çıkarılması ve "ceza vermekten vazgeçilmesine" ibarelerinin "5271 sayılı CMK"nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına" şeklinde değiştirilmesi biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 06/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.