Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/18498 Esas 2015/36361 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 3 - 2014/12358
MAHKEMESİ : Adana(Kapatılan) 9. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/12/2013
NUMARASI : 2013/715 (E) ve 2013/1051 (K)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasından sonra, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi gereğince açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 51. maddesi gereğince ertelenmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesine aykırı davranılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1) Açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına dair savunmasının tespiti için sanığa tebligatın mernis adresine yapıldığı ve Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince 27.08.2013 tarihinde mahalle muhtarına tebliğ edildiği, ancak sanığın 27.08.2013 tarihinde Adana E tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu"da hükümlü olarak bulunmasına rağmen cezaevine tebligat yapılması ve tutuklu sanığın cezaevinden getirtilmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden ve 04.12.2013 tarihli duruşmada açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verilmesi,
2) Sanık hakkında, önceki ilamla hükümlülüğüne, CMK"nin 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl süreyle denetimli serbestlik tedbirine kararı verildiği, hükmün kesinleşmesinden sonra işlediği kasıtlı suç nedeniyle, hükümlülüğüne karar verilip, kararın kesinleşmesinden sonra mahkemesine yapılan ihbar üzerine, duruşma açılıp, yeniden hüküm kurulmuş ise de; temyize, Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eylemlerinin ve yüklenen suçların unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle Anayasa"nın 141/3 ve 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 5320 Sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 Sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,17.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.