Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/5062 Esas 2016/7018 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5062
Karar No: 2016/7018
Karar Tarihi: 30.05.2016

Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/5062 Esas 2016/7018 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık ve başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suçundan sanığın 3 yıl hapis ve 100,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar veren Bakırköy 28. Asliye Ceza Mahkemesi kararını, savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle bozdu. Sanığın yargılama sürecinde kendisini temsil etmek için müdafii tayin etme talebinin alınmamasının hata olduğunu belirten mahkeme, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/1. maddesindeki düzenlemelere atıfta bulundu.
KARARDA GEÇEN KANUN MADDELERİ:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-b, 245/1 ve 52. maddeleri
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/1. ve 309. maddeleri

8. Ceza Dairesi 2016/5062 E. , 2016/7018 K.

"İçtihat Metni"

İhbarname No : KYB - 2016/90034

Hırsızlık ve başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan sanık ...’nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-b, 245/1 ve 52. maddeleri uyarınca 3 yıl hapis, 3 yıl hapis ve 100,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 01.10.2014 tarihli ve 2013/47 esas, 2014/747 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;

Dosya kapsamına göre, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 150/1. maddesinde yer alan “(1) Şüpheli veya sanıktan kendisine bir müdafii seçmesi istenir. Şüpheli veya sanık, müdafii seçebilecek durumda olmadığını beyan ederse, istemi halinde bir müdafii görevlendirilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanığın Bakırköy 28. Asliye Ceza Mahkemesinde alınan 11.04.2013 tarihli savunmasında yargılamanın yapıldığı esas mahkemede kendisini temsil etmek üzere müdafii tayin edilmesini talep ettiği anlaşılmakla sanığa müdafii tayin edilmeksizin, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 26.02.2016 gün ve 14841 sayılı Kanun Yararına Bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.03.2016 gün ve KYB/2016-90034 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Kanun yararına bozma isteminin kapsamına, Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu"na 6572 sayılı Kanun"un 27. maddesi ile eklenen Geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu"nca hazırlanan ve 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı işbölümü kararı gereğince, Kanun Yararına Bozma istemini inceleme görevi Yargıtay Yüksek (13.) Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin (GÖREVSİZLİĞİNE), dosyanın görevli Daireye gönderilmesine, 30.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.