MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 28.06.2018 tarih ve 2017/359 E- 2018/227 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine , istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 21.11.2019 tarih ve 2018/1690 E- 2019/1193 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 2013/02964 sayılı ve "ŞEKİL" ibareli 9. ve 41.sınıflarda tescilli tanınmış markanın sahibi olduğunu, davalı şirketin bu marka ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki 2015/68166 sayılı ve “RENGİN+şekil” ibareli markanın 35.,36.,37.,41. sınıflarda tescili için TPMK"ya başvuruda bulunduğunu, başvuruya müvekkilince yapılan itirazın Markalar Dairesi Başkanlığı tarafından kısmen kabul edilerek 41. sınıftaki "spor, kültür, eğlence hizmetleri(sinema, spor karşılaşmaları, tiyatro, müze konser gibi kültür ve eğlence etkinlikleri için bilet sağlama hizmetleri dahil) film, televizyon ve radyo programları yapım hizmetleri"nin başvuru kapsamından çıkarıldığını, başvuru kapsamındaki tüm mal ve hizmetler yönünden başvurunun reddi istemiyle bu karara yaptıkları itirazın ise YİDK tarafından reddedildiğini, müvekkilinin Regency İnternational adıyla faaliyet gösteren, merkezi Los Angeles olmakla birlikte birçok ülkede faaliyette bulunan film ve tv prodüksiyon şirketi olduğunu, müvekkilinin uyuşmazlık konusu şekli de içeren markalarının Türk Patent nezdinde 35., 41. sınıflarda 2013’ten beri tescilli bulunduğunu, itirazın öncelikle 556 sayılı KHK"nın 8/5 maddesi kapsamında telif hakkı gerekçesiyle reddedilmesi gerektiğini, davalının başvuru markadasındaki “R” harfi figürünün aşikar bir şekilde benzediğini, söz konusu şeklin müvekkili adına yaratıldığını, marka başvurusundaki şeklin 556 sayılı KHK"nın 8/3. maddesi kapsamında gerçek hak sahibinin müvekkili olduğunu, başvurunun tescilinin talep edildiği emtianın doğrudan müvekkilinin iştigal alanıyla ilgili bulunduğunu, davalının kötüniyetle başvuruda bulunduğunu ileri sürerek YİDK"in 2017-M-5948 sayılı kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, dava konusu başvuru ile davacı markaları arasında, başvuru kapsamında bırakılan hizmetler yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında iltibasa yol açacak derecede benzerlik bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket, davaya cevap vermemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; uyuşmazlık konusu işaret üzerinde davacının 556 sayılı KHK"nın 8/5 maddesi anlamında telif hakkı bulunduğunu ve bu nedenle başvurunun tümüyle hükümsüz kılınması şartlarının oluştuğu, davacı markası ile davalının başvuru markasının 556 sayılı KHK anlamında benzer olduğu, uyuşmazlık konusu işaretin Paris Sözleşmesi kapsamında tanınmış marka olmadığı, KHK"nın 8/3 maddesi şartlarının gerçekleşmediği, başvurunun kötü niyetli olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK’in 2017-M-5948 sayılı kararının iptaline, 2015/68166 sayılı markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı TPMK vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi"nce; başkasına ait kişi ismi, telif hakkı veya herhangi bir sınai mülkiyet hakkını kapsayan marka başvurularının 556 sayılı KHK"nın 8/5 maddesi uyarınca reddedilmelerinin gerektiği, somut olayda da davacının, 1994 yılından beri dünyanın birçok ülkesinde tescilli bulunan markalarında yer alan grafik tasarımı niteliğindeki özgün şekil üzerinde önceye dayalı telif hakkının bulunduğu, dava konusu başvuruda da bu şeklin aynen yer aldığı, bu itibarla 556 sayılı KHK"nın 8/5. maddesi uyarınca başvurunun kapsamında bulunan tüm hizmetler yönünden reddinin gerektiği, bunun yanında davalı şirket adına 14,18,25 ve 26. sınıflarda tescilli 98/005000 sayılı, 35. ve 36. sınıflarda tescilli 2001/26645 sayılı ve 35. sınıfta tescilli 2011/90053 sayılı markalarda da söz konusu şekil yer almakta ise de 1998 yılından beri temel olarak 14, 18. 25. sınıfta yer alan moda alanında ya da anılan ürünlerin perakendeciliğinde tescilli markasını iştigal alanıyla hiç ilgisi olmayan 41. sınıftaki film prodüksiyon hizmetlerini kapsayacak şekilde tescil ettirmek istemesinin marka hukuku anlamında normal kabul edilemeyeceği, zira davalının kendi alanında dünyadaki gelişmeleri ve bununla ilgili marka tescillerini basiretli bir tacir olarak takip etmekle yükümlü olduğu, bu itibarla dava konusu marka başvurusunun kötü niyetli bulunduğu ve kapsamındaki tüm hizmetler yönünden tescilinin mümkün olmadığı gerekçesiyle davalı ... vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPMK vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına, davalı ... San. ve Tic. Ltd. Şti.nin 2011/90053 sayılı, 2001/26645 sayılı ve 195511 sayılı markalarının İstanbul 1. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi’nin 2017/455 Esas, 2019/8 Karar ve 10.01.2019 tarihli kesinleşmiş kararı ile iltibas, kötüniyetli tescil ve davacı markasının eser niteliğinde olduğu gerekçeleriyle hükümsüz kılınmış olmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı ... Kurumunun temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 25.11.2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.