Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8775 Esas 2020/1411 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8775
Karar No: 2020/1411
Karar Tarihi: 24.02.2020

Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8775 Esas 2020/1411 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen dava, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetle sonuçlandı. Temyiz sürecinde, mağdure vekilinin temyiz hakkı bulunmadığı gerekçesiyle temyiz istemi reddedildi. Suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz istemi ise, cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun'un yürürlüğe girmesinden sonra üst sınırı itibarıyla cezası değişen suçlarda üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi'nin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verildi. Karar bozuldu ve kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nın 103/1, 6545 sayılı Kanun, 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri olarak belirtildi.

14. Ceza Dairesi 2016/8775 E. , 2020/1411 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Kayden 06.04.2006 doğumlu olup suç tarihinde on beş yaşından küçük olan mağdurenin velayet hakkına sahip annesi müştekinin 17.02.2014 tarihli dilekçeyle suça sürüklenen çocuk hakkındaki şikayetten vazgeçmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla bu suç ile bağlantılı işlenen diğer suçla ilgili davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.