MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında basit kasten yaralama suçundan kurulan hükme karşı sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
I- Sanık hakkında yaralama suçundan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hükmün, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesine gelince;
Kısa süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilirken dayanak kanun maddesi olan TCK.nın 50/1-a maddesinin ve belirlenen adli para cezası taksitlendirilirken de dayanak kanun maddesi olan TCK.nın 52/4. maddesinin hükümde gösterilmemesi suretiyle CMK.nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım eksiklikleri olarak değerlendirilmiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye, müşteki ile tanık ..."un eylemin zorla gerçekleştirildiği hususunda aşamalardaki çelişkili beyanlarına göre, Cumhuriyet Savcısının; sanığın eyleminin TCK.nın 109/2. maddesi kapsamında kaldığına, sanığın; atılı suçu işlemediğine, mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 01.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.