MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak


Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki temyiz eden tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire"ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:


KARAR

Davacı alacaklı vekili, Eskişehir 8. İcra Müdürlüğü’nün 2012/2175 sayılı takip dosyasında, borçlu şirketin adresinde yapılan eski tarihli hacizle ilgili şikâyet başvurusu sırasında haczedilmesi mümkün mallar ile mümkün olmayanların bilirkişi incelemesi ile belirlendiğini, bunun üzerine teferruat niteliğinde bulunan malların bir kısmının 11.03.2013’te haczedildiğini, üçüncü kişinin istihkak iddiasının yerinde olmadığını, somut olayda muvazaalı işletme devri yapıldığını, İİK’nun 44. ve TBK’nun 202. maddesinin uygulanması gerektiğini belirterek davanın kabulü ile istihkak iddiasının reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı üçüncü kişi vekili, şikâyet dosyasında yaptırılan bilirkişi incelemesinin mahcuzların borçluya ait olduğunu göstermeyeceğini, haczin yapıldığı taşınmazın üzerinde 18.04.2008’de ipotek tesis edildiğini ve 06.01.2012’de demirbaşlar ve makinelerden oluşan menkullerin teferruat olarak kaydedildiğini, 09.01.2012’de üçüncü kişinin tüm demirbaşları ile birlikte taşınmazı satın aldığını, 11.01.2012’de içindeki tüm menkulleri teferruat olarak tapuya tescil ettirdiğini, ardından dava ve takip dışı bir firmaya kiraya verdiğini, işletme devrinin koşullarının oluşmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Davalı borçlu usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen duruşmalara katılmadığı gibi cevap da vermemiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre: 24.05.2012 tarihli önceki haciz sırasında İcra Müdürü’nün haczi istenen menkullerin ipotek akit tablosunda yer aldığını belirterek talebi reddettiği, buna yönelik 2012/378 Esas sayı ile şikâyet başvurusunda bulunulduğu, bu dosyada alınan bilirkişi raporunda haczi kabil malların idari binada yer alan televizyon, masa, vb. eşyalar olarak gösterildiği, bunun üzerine alacaklı vekilinin isteği üzerine borçlu şirketin adresinde dava konusu 11.03.2013 tarihli haczin yapıldığı, üçüncü kişinin istihkak iddiası üzerine alacaklı tarafından eldeki davanın açıldığı, haczin yapıldığı fabrika binası ile eklentilerinin üçüncü kişiye satıldığı, 06.01.2011’de taşınmazdaki teferruatların tapu siciline kaydının yapıldığı, ancak bu eşyaların TMK’nun 686. maddesi uyarınca teferruat olarak kabul edilemeyeceği, borçlu ve üçüncü kişi arasında iş yeri devri yapıldığı, İİK’nun 44. maddesindeki gereklerin yerine getirilmemesi karşısında TBK’nun 202. maddesi uyarınca devralanın da işletmenin borçlarından sorumlu olması gerektiği gerekçesi ile davanın kabulü ile istihkak iddiasının reddine karar verilmiş; hüküm, davalı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı üçüncü kişi vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve aşağıda dökümü yazılı 24,30 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 552,92 TL"nin temyiz edenden alınmasına 26.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.