Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet



Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafiinin süre tutum dilekçesinin UYAP üzerinden gönderilmiş olduğu ve elektronik imza tarihinin de 02.07.2015 olduğu anlaşılmakla, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, temyizin reddine dair tebliğnamede yer alan görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya içeriğine göre, olay günü gündüz vakti meskun mahal dışı iki şeritli bölünmüş asfalt Devlet karayolunda sanığın sevk ve idaresindeki kamyon ile seyri sırasında önünde seyreden traktörün römorkunun sol arka kısmına çarpması neticesinde römorkta bulunan altı katılanın nitelikli şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre;
1-Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasının bir gün karşılığı meblağın belirlenmesine dayanak olan yasa maddesinin ve adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilmesi sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle TCK’nın 52/4. ve CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
2-Yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettiren katılanlar lehine, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün dördüncü paragrafının çıkarılarak yerine "Sanığa verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 605 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesine göre sanığın ekonomik durumu ve şahsi halleri gözetilerek günlüğü takdiren 20 TL den paraya çevrilerek 12.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına," ibaresinin dördüncü paragraf, "TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca sanığın mahkememizce tespit edilen ekonomik durumu ve şahsi halleri göz önüne alınarak sanığa verilen 12.100 TL adli para cezasının 24 eşit taksitte ve birer ay ara ile tahsiline, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına" ibaresinin ise beşinci paragraf olarak eklenmesi, ayrıca hükme ""Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca yargılamada kendisi vekille temsil ettiren her bir katılan lehine ayrı ayrı 1800 TL maktu vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılanlara verilmesine"" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 02/02/2021 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.